Kun je je ontstekingen oplossen met behulp van je brein?
In de ayurveda en andere oosterse geneeswijzen weten ze het allang. Eeuwen geleden werd toen al ziekte bestreden met de geestkracht. In het westen werd dat lang afgedaan als hocus pocus. Maar inmiddels is er steeds meer bewijs dat dat het helemaal geen hocus pocus is. In haar boek Meer brein minder medicijn onderbouwt wetenschapper Lissa Rankeen met talloze wetenschappelijke onderzoeken hoe de geest het lichaam beïnvloedt en andersom. En als je bereid bent echt stil te worden en naar je eigen lichaam te luisteren, dan heb je het zelf ook ongetwijfeld wel eens ervaren. Want we hebben allemaal wel eens een stressvolle situatie meegemaakt. Wat de aanleiding daarvoor ook was. En je hebt ook vast wel eens gevoeld wat er in je lijf gebeurt. Je ademhaling gaat omhoog. Er komt spanning in je spieren en je wordt heel alert. Maar je hebt ook vast wel eens ervaren dat je je goed voelde en iemand ineens een onaardige opmerking maakte die je raakte. En ja hoor: Ineens is al je energie verdwenen...
Reactie op stress
De grote onderliggende trigger is de reactie van ons lichaam op stress. Stress die je zelf creëert of stress die van buitenaf een effect heeft op je lichaam en geest. Of het nu om fysieke stress, emotionele stress of mentale stress gaat. Wat stress in je lichaam doet is als sinds mensenheugenis onveranderd. Ons lichaam reageert nog precies zo als toen ze in de oudheid oog in oog met een tijger of een beer stond. We hoeven daar ook niet over na te denken, want ons autonome zenuwstelsel regelt dat allemaal vanzelf. Het autonome zenuwstelsel reguleert allerlei functies in ons lichaam buiten ons bewustzijn om. Gelukkig maar. Want als we elke ademhaling, hartslag en bloedcirculatie bewust zouden moeten doen, dan bleef er weinig leven meer over.
Autonome zenuwstelsel
Dat autonome zenuwstelsel bestaat heel basaal gezien uit twee standen. Het sympathische en het parasympathische autonome zenuwstelsel. Vergelijkbaar met de doe stand en de zijn stand. Oftewel: De stand waarin we actief zijn (sympathische deel) en allerlei ondermijnende stofjes als vrije radicalen aanmaken. En de stand waarin we ontspannen zijn en weer herstellen (parasympathische deel). Wat hierin belangrijk is om te weten is dat het nodig is om voldoende tijd in het parasympathische stelsel door te brengen. En dat er een zekere balans is in dat systeem. En daar gaat het vaak mis. Want om in balans te zijn en te blijven heeft je lichaam voldoende hersteltijd nodig. Hersteltijd in de zin van tijd om foute cellen te repareren, ontstekingen tegen te gaan, nieuwe gezonde cellen aan te maken, enzovoorts.
Stress onderdrukt het parasympathische zenuwstelsel
Het gaat vaak en steeds vaker mis in de zin van dat als we stress ervaren, het parasympathische deel wordt onderdrukt. Dat betekent dat allerlei processen die actief zijn als we in de herstelmodus zitten en die niet van levensbelang zijn worden onderdrukt. Zoals bijvoorbeeld de vertering van je eten. Als je oog in oog met die tijger staat, is het even niet belangrijk of je eten verteerd wordt. Het is dan belangrijk dat alle bloed naar je spieren en een bepaald deel van je hersens gaat, zodat je heel hard weg kunt lopen en vanuit de overleef stand van je hersenen de juiste beslissing neemt. Zin in seks heb je op dat moment ook niet en opruimen van ‘slechte’ cellen kan ook later wel. Op zich niks mee aan het handje toch? Maar we ervaren teveel stress. Hoe stress ontstaat lees je in het artikel: Stress, hoe ontstaat stress?
Waar worden we allemaal aan blootgesteld?
Destijds in de grijze oudheid werkte dat systeem perfect, maar zet het nu eens af tegen waar ons lichaam in onze huidige samenleving aan wordt blootgesteld:
- Onze lucht is vervuild, zowel binnen als buitenshuis,
- Ons water zit vol met gifstoffen als gevolg van bv. de anti depressiva en de pil en andere hormonen die worden gebruikt. Dat wordt niet uit ons drinkwater gefilterd…
- Door de intensieve landbouw waarbij de grond niet meer de tijd krijgt om zich te herstellen na de oogst zitten er minder vitaminen en mineralen in ons voedsel terwijl we door de toegenomen hoeveelheid gifstoffen juist meer voedingsstoffen nodig hebben om dat weer te kunnen uitscheiden.
- Er is vrijwel geen voedsel meer te verkrijgen (zelfs niet biologisch) dat niet belast is met glyfosfaten (roundup)
- Maar nog meer stress ervaart ons lichaam door de grote en steeds maar toenemende hoeveelheid aan straling waaraan we zijn blootgesteld en ook onszelf aan blootstellen. Denk aan: dect telefoons, wifi, gsm, elektrische apparatuur, etc. En denk nu niet zoals zovelen: In de kosmos zit ook straling dus dat kunnen we wel verdragen, want dat klopt niet. Er is een groot verschil in straling. Natuurlijke straling levert sinusgolven op en de straling die door de mens wordt gecreëerd in de vorm van apparatuur levert blokgolven. Die blokgolven verstoren onze natuurlijke sinusgolven. Ik zal daar in een ander artikel een keer wat meer aandacht aan besteden.
- Een steeds grotere toename aan werkdruk en werkstress, waarbij we van alles menen te 'moeten'.
Herstelmechanisme onder druk
Bovenstaande leidt vaak tot hormoonverstoringen die weer tot onder andere slaapgebrek leiden en dat verstoort weer het herstelmechanisme. Vergeleken met een halve eeuw geleden is dit een enorme belasting voor ons lichaam die het lichaam continu in een toestand van stress houdt, waarin ons voedsel bv. minder goed verteerd wordt. Gevolg: vage maag en darmklachten, huidklachten, etc. Die opnieuw weer voor stress zorgen en ons systeem steeds verder uit balans halen. Maar denk ook maar eens aan veranderende gedragspatronen. We eten niet meer met zijn allen aan tafel in alle rust. Nee, we lezen er een boekje bij of kijken een film of televisie. Ook dat zorgt ervoor dat het voedsel niet goed wordt verteerd, hetgeen weer voor stress zorgt.
Onvoldoende beweging
Ook te weinig beweging en teveel achter of voor schermpjes zitten doet daar geen goed aan. Alsook het feit dat we allemaal zoveel van onszelf ‘moeten’. Veel mensen klagen over te weinig tijd. Te weinig tijd betekent ook te weinig hersteltijd. Te weinig tijd in het parasympathische zenuwstelsel wat ons lichaam de gelegenheid geeft om zichzelf te herstellen.
Epigenetica
Nu is er inmiddels al zo’n tien jaar een nieuwe vorm van wetenschap. De wetenschap van de epigenetica. De epigenetica gaat er vanuit en heeft die basisaanname ook bewezen, dat het niet onze genen zijn die bepalen hoe ons leven eruit ziet, maar onze omgeving en hoe we geleerd hebben te reageren op die omgeving. We zijn dus geen slachtoffer van wat er in onze werkelijkheid is. We kunnen daar zelf in grote mate invloed op uitoefenen. Dus heb je een chronische aandoening, kom in beweging, want er is altijd iets dat je kunt doen om het beter te maken voor jezelf. Zelfs bij aandoeningen als Parkinson en Alzheimer. Vrijwel altijd spelen er onderliggend een zware metalen vergiftiging en andere problemen een rol. Maar dat zal je huisarts je niet vertellen want die heeft dat op zijn of haar opleiding nog niet geleerd.
Je kunt zelf veel doen
In feite blijkt dat ook al uit de stressoren die hierboven genoemd staan. Je kunt zorgen dat je een goed luchtfilter en waterfilter hebt. Je kunt je dect telefoons vervangen door ouderwetse vaste bedrade toestellen. Je kunt je computers aan een draadje doen, biologisch eten of in ieder geval van het seizoen en lokaal verbouwd eten eten. Er zijn apparaten die ervoor zorgen dat je lichaam geen last heeft van de blokgolven door ze om te zetten in sinusachtige golven. Maar er is meer mogelijk.
Je creëert je eigen werkelijkheid
Er is ook aangetoond hoe wij met onze gedachten indirect onze werkelijkheid creëren. We zijn met zijn allen in feite geautomatiseerde wezens. In onze vroege jeugd waarin onze hersengolven nog heel langzaam trilden (alfastaat) en we nog volkomen onbewust leefden werd onze blauwdruk ingeprent. En dat is in principe een heel mooi en goed mechanisme. Want dat maakt dat we nu niet meer hoeven na te denken over hoe wel lopen, fietsen, praten, enzovoorts. In die zin is het mooi dat het zo werkt. Het zijn in feite automatische programmaatjes die we al heel jong leren aan te maken. En de meeste van die programmaatjes werken prima. Maar er zitten hier en daar bij iedereen bugs in de programma's. En die bugs zorgen voor nogal wat gedoe in je leven...
Automatisch aangeleerde patronen
We maakten destijds allerlei dingen mee en naarmate we ze vaker meemaakten gingen we steeds meer dingen automatisch zonder erbij na te denken doen. Je herkent dat proces ook vast wel. Je rijdt nu anders auto dan tijdens je eerste rijles. Toen moest je nog bij van alles nadenken en nu heb je misschien wel stukken gereden zonder dat je zelf in de gaten had dat je reed. Dat komt omdat je automatische hersenen dat van je hebben overgenomen. En daar is op zich niks mis mee. Totdat je ergens programma’s hebt die wat minder effectief zijn. Vooral als daar ook nog emoties aan gekoppeld zijn.
Patronen kun je veranderen
Je blijft dan die oude patronen herhalen. Die oude emoties triggeren steeds opnieuw je oude patronen. Net zolang totdat je je bewust bent geworden van wat je aan het doen bent. Zonder dat bewustzijn gaat er niks veranderen. Net zo goed als dat je je ontsteking niet kwijt kunt raken zonder het bewustzijn dat dat überhaupt kan. Ik heb mijn eerste van meerdere ervaringen hiermee overigens wel volkomen onbewust gehad. In het artikel: Veranderingsproces in fasen kun je lezen hoe je je patronen weer kunt veranderen.
Je lichaam is tot veel in staat
Het zal ergens tussen de 25 en 30 jaar geleden zijn dat ik met een bijzonder groot en pijnlijk abces op mijn rug bij de huisarts kwam. De huisarts zei dat het enige dat hij eraan kon doen was dat abces open snijden. En daar zou ik de volgende dag op een speciaal spreekuur voor terug moeten komen. Ik zag daar huizenhoog tegenop. Want ik was (en ben nog steeds, hahaha) bang voor prikken en snijden in mijn lijf. Diezelfde dag nog ben ik met mijn toenmalige partner gaan fietsen op de racefiets. Onderweg besloot hij een andere route naar huis te fietsen dan ik. Ik was er nogal pissed off dat hij dat zomaar deed. Niks geen overleg, gewoon de mededeling dat hij dat ging doen. Ik wist dat hij dacht dat ik niet zo hard kon fietsen. En ik heb, mede door de stress van de boosheid over zijn actie (alle bloed ging naar de spieren zeg ik nu achteraf) voor mijn doen waanzinnig hard zo’n 25/30 kilometer naar huis gefietst, met de bedoeling hem voor te zijn. Dat lukte. Ik stond onder douche toen hij thuis kwam en hij schrok zich te pletter dat ik er al was, hahaha. Maar goed, op zich ging het daar niet om. Waar het wel om ging was dat de volgende dag mijn abces gewoon weg was. En daar was maar één verklaring voor. Dat harde fietsen waardoor ik mijn lichaam en mijn immuunsysteem ‘aan’ zette. Dat gebeurde denk ik niet op het moment van het fietsen, maar wel in de ontspanning daarna. De huisarts was overigens flabbergasted. Hij had zoiets nog nooit meegemaakt. In mijn versie van de werkelijkheid weet ik dus al veel langer dat mijn/ons lichaam tot bijzondere dingen in staat is. Maar wat zijn nu inmiddels wetenschappelijk verantwoorde dingen om te doen bij bijvoorbeeld een verkoudheid of andere infectie?
De vagus zenuw stimuleren
Wat je kunt doen is het stimuleren van je vagus zenuw of ook wel nervus vagus genoemd. Je vagus zenuw is de langste zenuw in je lichaam, die begint in je hersens als de tiende hersenzenuw en die doorloopt langs je verteringsstelsel, je lever, je milt, pancreas, je hart en je longen. Deze zenuw is een heel belangrijke speler van ons parasympathische zenuwstelsel. Ons rust en herstelzenuwstelsel dus. Een van de meest interessante dingen wat de vagus zenuw doet is dat hij ‘leest’ hoe het met onze darmbacteriën is gesteld. Maar het stimuleren van deze vagus zenuw is een sleutel in het activeren van ons parasympathische zenuwstelsel. En dat kun je zoals je hieronder kunt lezen op diverse manieren gewoon zelf doen. Maar eerst nog even iets over die vagus zenuw. Want de vagus zenuw is de verbindende schakel tussen ons hart en ons hoofd. Door middel van deze zenuw praat je hart met je hoofd. Waarna je hoofd de fysieke reactie aanstuurt. En dat is wat we bewust willen gaan gebruiken om het lichaam weer in de herstelstand te krijgen. Wat kun je doen?
Ademhaling
Door je aandacht te richten op je ademhaling en over te gaan op een langzame en diepe buikademhaling activeer je het parasympathische zenuwstelsel en daarmee je immuunsysteem. Dus met je aandacht en je adem naar je buik in plaats van een hoge en ondiepe ademhaling. Een heel effectieve oefening hiervoor kun je vinden in het artikel: Ademhalingsontspanning.
Hummen
Omdat de vagus zenuw ook verbonden is met je keel, je stembanden en je gehoorgang werken geluiden maken ook. Ook hier geldt weer: diep ademhalen en op je uitademing de letter M blijven ‘zingen’. Oftewel hummen. Of wat je ook kunt doen is Ohm zingen. Het is hierbij wel belangrijk dat het geluid hard genoeg is zodat je de trilling in je hoofd voelt. Ohm heeft verder geen betekenis, maar het wordt gezien als een oerklank van het universum van waaruit alles kan ontstaan.
Affirmaties
Omdat de vagus zenuw verbonden is met de stembanden werkt praten ook. Als je dat dan ook nog combineert met een positieve affirmatie dan doe je dubbelop. Ik heb ooit wel met een slijmbeursontsteking in mijn schouder die ontsteking in twee dagen weg gekregen door de hele tijd te blijven herhalen: Al mijn spieren en gewrichten zijn sterk, soepel en gezond. Meer over affirmaties kun je lezen in het artikel: Affirmaties
Koud water
Wat je ook kunt doen is je gezicht met koud water wassen. Koud water stimuleert de vagus zenuw. Overigens is Wim Hof (the Iceman) ook een voorbeeld van hoe we in staat zijn ons autonome zenuwstelsel te beïnvloeden. Hij gebruikt daar naast yoga en meditaties ook extreme temperaturen en temperatuurschommelingen voor. Zijn methode is onderzocht en gevalideerd door de universiteit van Nijmegen. Eerst werd hij nog als een bijzonder exemplaar gezien en werd gesuggereerd dat dit niet voor iedereen was weggelegd. Maar ook dat heeft hij weerlegd door een groep van zijn cursisten ook te laten onderzoeken en testen.
Mediteren
Mediteren zorgt er voor dat je je beter bewust wordt van wat er in je gebeurt. Als je bewust wordt van je negatieve gedachtepatronen, dan kun je ze gaan onderzoeken en omzetten in iets dat beter voor je werkt. Waar het om ontstekingen gaat werkt een liefde en/of vrede meditatie goed. In 2010 toonden Fredrickson en Kik ook een verbetering van de vagus zenuw aan als gevolg van meditatie. Iedere gedachte zendt een bepaalde frequentie uit en de negatievere emoties hebben een lagere frequentie dan de meer positieve emoties.
Darmflora herstellen
Steeds meer onderzoek laat zien dat veel ziekte zijn oorsprong vindt in onze darmen. Wat niet zo gek is, gezien bovenstaande. De toename van de stress en afname van hersteltijd ondermijnt ons verteringssysteem. Als de stress te lang duurt heeft dat gevolgen voor onze darmflora. Valkuil is om dan naar bv. zuurremmers te grijpen, maar die maken de stress uiteindelijk alleen maar groter. Je kunt als je last hebt van je darmen beter een goede probiotica gebruiken en/of spijsverteringsenzymen. Die helpen je systeem weer op weg in plaats van je nog meer uit balans te halen. Overigens wist je vast nog niet dat je vele malen meer bacteriën in je lichaam hebt dan je cellen hebt. En over het algemeen kun je de darmbacteriën in drieën verdelen. Een derde bestaat uit helpende bacteriën, een derde deel uit ondermijnende bacteriën en een derde deel voegt zich bij een van beiden, afhankelijk van het milieu. Hetgeen betekent dat als je niet goed voor jezelf zorgt dat die zich voegende bacteriën zich bij de ondermijnende bacteriën voegt, waardoor je je dus ziek kunt gaan voelen. Dat doet het lichaam omdat ze je wil waarschuwen dat je beter voor jezelf moet gaan zorgen.
Visualiseren
In plaats van je aandacht te richten op wat er mis is in je lichaam is het belangrijk dat je leert focussen op een plek in jezelf waar het probleem niet bestaat. Daar op die plek waar je thuis bent bij jezelf (in bv. meditatie of in de natuur) kun je een beeld creëren van jezelf zonder het probleem. Door je aandacht daar op te richten, leid je de aandacht af van het probleem. En door geen energie meer in het probleem te steken, maar energie te steken in die andere werkelijkheid die jij wilt dat er is, trek je een andere werkelijkheid aan. Joe Dispenza vertelt hier inspirerend over op Youtube.
Emoties bedaren met EFT Emotional Freedom Technique
Als je last hebt van negatieve emoties is EFT een geweldig hulpmiddel om daar snel en effectief vanaf te komen. Je lost met die techniek oude 'shit' uit je systeem op. En je voelt je instant beter. In het artikel: Emotional Freedom Technique, wat is het en waar helpt het bij? kun je er meer over lezen en de oefening meedoen met een filmpje dat ik heb opgenomen. Doordat je de stress van de emoties niet meer vast houdt in je lichaam kan je lichaam sneller en beter herstellen.
Hartcoherentie
Maar ook hartcoherentie is een manier om je lichaam weer terug in balans of met een duur woord: homeostase te brengen. Meer daarover lees je in het artikel: Hartcoherentie voor balans tussen hart en hoofd.
Ik zou zeggen, winterdip, voorjaarsdip of zomerdip: Het maakt niet uit want: Wij zijn bewust en we zijn voorbereid!
Rust en vrede in jezelf vinden?
Jezelf steeds beter leren kennen en het contact met je lichaam leren herstellen? Meld je dan aan voor de 8 weekse online training Liever Gelukkig met Mindfulness.
Of download mijn gratis E-book: Liever Gelukkig met mindfulness of een van mijn andere gratis E-books.
Geleide meditaties - visualisaties
Leuk of waardevol artikel?
Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?
