Een van de oorzaken of redenen waardoor vaak gedoe in jezelf of in relaties ontstaat is je niet gezien of niet gehoord voelen. Veel van mijn klanten hebben er last van en ik heb er zelf ook lang erg last van gehad en soms steekt het nog wel eens de kop op. Soms schiet ik ineens in een soort ‘kramp’. In een oud patroon, waarin ik weer een klein meisje ben en ik niet krijg waar ik wel behoefte aan heb. En volautomatisch reageer ik als dat kleine meisje dat haar zin niet krijgt. Verongelijkt, geïrriteerd en boos of verdrietig, enzovoorts.
Anders dan je misschien denkt
Nu maken we allemaal in ons leven wel situaties mee waarin we ons niet gehoord of niet gezien voelen. Misschien denk je nu: Nou ik ken wel mensen die heel goed voor zichzelf zorgen en die er wel voor zorgen dat ze gehoord worden. Neem dan maar van mij aan, dat juist ook daaronder datzelfde patroon zit. Ook die ander voelt zich niet gezien en/of niet gehoord. Alleen is de aangeleerde reactie op het gevoel een andere dan die van jou.
Vechten, vluchten of bevriezen
Heel basaal gezien hebben we in alle situaties die ons niet aanstaan en die ons raken drie manieren van reageren. Of we gaan vechten, of we vluchten of we ‘bevriezen’ (stokstijf blijven staan). Dit zijn drie overlevingsmechanismen van ons reptielenbrein. Het zijn ook geen rustig overdachte en weloverwogen reacties, maar het is een volautomatisch patroon. Die reactie is een al jong aangeleerde reactie en in vergelijkbare situaties reageer je gelijk. Dat doe je omdat je hersens nu eenmaal associatief werken en op zoek gaan naar eerdere gebeurtenissen en ze vergelijken hoe je daar reageerde. Die reactie herhaal je en dat proces vindt meestal volkomen onbewust plaats.
Ander verwerkingsmechanisme
Dat betekent dat iemand die de behoefte heeft om gezien te worden en die niet krijgt wat hij of zij wil en die aangeleerd heeft om te vechten, anders zal reageren dan iemand die geleerd heeft om te vluchten. Het lijkt dan dat degene die vecht beter voor zichzelf zorgt. Op een bepaalde manier zou dat ook zo kunnen zijn, maar het onderliggende patroon en de onderliggende behoefte van het kleine kind in jezelf wordt niet gezien. En daar wordt ook niet aan tegemoet gekomen. Wees je er daarom maar bewust van dat de volgende keer als je ziet dat iemand heel nadrukkelijk en misschien zelfs een beetje agressief voor zichzelf zorgt ook last heeft van dit patroon. Alleen is zijn of haar verwerkingsmechanisme anders.
Er tussenin
Zelf zat ik er wat tussenin. In de ene situatie kon ik soms nogal overreageren en in andere situaties ging ik de confrontatie liever uit de weg. Dat kan dus ook nog. Dat je afhankelijk van de situatie anders reageert. Je reactie is dan niet altijd in elke situatie gelijk. Wat natuurlijk voor de omgeving wel weer heel onvoorspelbaar is.
Niet effectief
Zowel overreageren als het uit de weg gaan zijn beide niet de meest effectieve manieren om met jezelf en de situatie om te gaan. Ze zorgen er uiteindelijk ook niet voor dat je echt gezien of gehoord wordt. In het ene geval lijkt het er misschien op dat je goed voor jezelf zorgt, maar door je manier van reageren stoot je op de lange termijn mensen van je af. Als je de confrontatie met je gevoel uit de weg gaat zorg je natuurlijk ook niet goed voor jezelf. Meestal heb je dan ook allerlei ‘slachtoffer’ gedachten: Waarom doet hij nou niet….. Waarom moet ik nou altijd…. Oftewel: je plaatst het ‘probleem’ buiten jezelf. Het is de ander die veranderen moet, maar jij niet. Want jij doet al zoveel. En jij geeft en doet al zoveel voor hem of haar. Waarom ziet die ander dat nou niet…. Meer over dit mechanisme kun je lezen in het artikel: Attributie: Jouw schuld of mijn schuld
Iedereen is anders
Het zijn wel heel begrijpelijke en normale reacties, maar ze zijn niet effectief. Een valkuil waar je in stapt is dat je er vanuit gaat dat de ander net zo is en denkt als jij. En dat is niet zo. Jij bent geworden wie je bent, enerzijds door je aanleg en anderzijds door de ervaringen en de betekenissen die je aan die ervaringen hebt gegeven. We hebben daarin allemaal een verschillende aanleg en achtergrond en ook allemaal andere dingen meegemaakt. Daarom ook zijn er geen twee mensen die 100% hetzelfde zijn. Zelfs eeneiige tweelingen niet. Hun aanleg is misschien identiek, maar ze worden verschillend behandeld en maken toch ook verschillende dingen mee en groeien daardoor toch verschillend op.
Hoe dan wel?
Hoe kun je wel goed voor jezelf en voor de ander zorgen als je de behoefte hebt om gezien en gehoord te worden? Want gezien en gehoord worden is een heel normale en veel voorkomende basisbehoefte van mensen, net als bijvoorbeeld de behoefte aan verbinding, veiligheid en variatie. Als je daar meer over wilt lezen kun je mijn artikel over de zes basis behoeften misschien eens lezen. Of je kunt het downloaden als een Ebookje.
Trigger
Als je goed voor jezelf en jouw behoeften wilt zorgen is het belangrijk is dat je je bewust bent of wordt of je op gezien en gehoord worden een ‘dingetje’ of een ‘trigger’ hebt. Dat je je realiseert dat er onder het probleem in de werkelijkheid nu, misschien nog een ander ouder ‘probleem’ schuilt. Werd je vroeger misschien ook niet gezien of gehoord? Moest je altijd schreeuwen om aandacht? Of besloot je om je aan te passen, omdat je ouders het al zo moeilijk hadden met bv een ander broertje of zusje of nog iets anders? En besloot je daarom dat jij maar beter je aan kon passen en jezelf niet laten zien, horen of gelden? Wat het onderliggende thema ook is, het is belangrijk dat je je dat bewust wordt. Wat maakt dat je je zo verdrietig, boos of geïrriteerd voelt omdat iemand jou even niet ziet of hoort? Daar ligt je ‘echte probleem’. Waar dat zo belangrijk is? Zonder je het je bewust te zijn kun je het niet veranderen. Ieder veranderingsproces vraagt allereerst om bewustwording van wat niet gaat zoals jij graag wilt dat het gaat, zoals je kunt lezen in het artikel Veranderingsproces in fasen.
Wat wil gevoeld worden?
Als je je bewust bent geworden dat je een trigger hebt op niet gezien of gehoord worden dan kun je het volgende doen: Het is belangrijk dat je met je aandacht naar het onderliggende pijnlijke kind gevoel gaat. En dat je bereid bent om te voelen en te ervaren wat gevoeld en ervaren wil worden. Wanneer je dat doet, dan kun je gemakkelijker een passende reactie vinden in je buitenwereld. Verzet je daarom niet langer tegen wat je voelt. Onderzoek het en laat het er zijn. Gewoon heel even, een kwartiertje of zo voelen wat je voelt en wat gevoeld wil worden. Vraag ook aan het kind in jou wat het nodig heeft van je. En geef het aan haar of hem. Je ouders gaan dat nooit meer voor je doen. Jij bent daar als de volwassen variant, nu zelf verantwoordelijk voor.
Ik wil dat gevoel niet...
Vaak hebben we aangeleerd om het vervelende gevoel dat we ooit als kind hebben ervaren niet te willen voelen. We zetten er weerstand op en in feite luister je dan zelf als de volwassen jij niet naar jezelf en het kind in jezelf. Dat wat je ouders of andere opvoeders vroeger bij jou deden doe je nu bij jezelf... En daar wordt het niet beter van. Integendeel. De pijn van dat kindstuk in jezelf, die oude pijn ligt opgeslagen in iedere cel van je lichaam. En je lichaam reageert onmiddellijk in vergelijkbare situaties. Of je dat nu leuk vindt of niet. Het ontkennen en er weerstand op inbrengen, maakt het alleen maar vervelender.
Voel gewoon wat je voelt
Je zult ontdekken dat door jezelf toe te staan te voelen wat gevoeld wil worden er steeds meer van de lading af gaat. De intensiteit neemt af en de frequentie van het gevoel neemt af. Waardoor je langzamerhand steeds minder gevoelig wordt voor dergelijke situaties in de buitenwereld. Het wordt dan ook steeds gemakkelijker om beter voor jezelf te gaan zorgen. Want als je leert kijken naar jezelf en het kind in jezelf door de ogen van een volwassene dan weet je dat je niet meer alleen dat kind bent. Je bent nu ook een volwassene die zelf mag en kan bepalen of en zo ja hoe je je behoeften in vult. Je bent daarin minder afhankelijk van je opvoeders. Destijds was je voor je veiligheid en overleven afhankelijk van je opvoeder/ouders en was het misschien te onveilig voor je om je ruimte in te nemen. Nu bepaal je zelf wat jij wilt dat er in jouw leven is. Mocht er nog wel grote afhankelijkheid van je opvoeders/ouders zijn, dan wordt het zaak die eens onder de loep te nemen en in je volwassenheid te gaan staan.
Zo binnen zo buiten
Wat je je misschien niet voldoende bewust bent is dat onderliggend het nu gaat over dat jij niet naar jezelf luistert. Je gedraagt je nog steeds als die vijf jarige (of hoe oud je ook maar was toen het patroon ontstond), en verwacht dat papa of mama je alsnog gaat geven wat je nodig hebt. Maar dat gaat niet gebeuren. Jij zult zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen voor jouw gevoelens en behoeften. Daarom ook is de vraag: Wat is de boodschap van het gevoel? een cruciale. Je niet gezien of gehoord voelen betekent vrijwel altijd dat jij op een bepaald punt in jezelf en je leven niet goed voor jezelf zorgt. Met de vinger naar de buitenwereld wijzen gaat dat niet oplossen. Goed voor jezelf leren zorgen wel.
Emotional Freedom Technique EFT
Mocht je het nog lastig vinden om voor dat kleine kind in jezelf te zorgen, dan zijn er ook andere technieken die je kunnen helpen om de impact van het gevoel te verminderen. Een van die technieken is bijvoorbeeld de Emotional Freedom Technique, kortweg EFT.
Benoem je gevoel
En wil je dan toch in die buitenwereld je punt maken, benoem dan gewoon je gevoel. Zeg tegen de ander dat je je boos of verdrietig voelt. Dat het voor jou belangrijk is dat hij of zij nu even naar jou luistert. In plaats van weg te lopen of de ander te overladen met allerlei niet ter zake doende oordelen, waardoor je toch niet krijgt waar je behoefte aan hebt. De stappen van verbindende communicatie kunnen je daarbij helpen.
E-book verbindende communicatie
Verbindende communicatie is de sleutel naar harmonie in je relaties. Als je zou weten en begrijpen wat er allemaal mis kan gaan in de onderlinge communicatie, dan mag het wel haast een wonder heten dat er ook nog zoveel goed gaat. Misschien ben je een natuurtalent in het communiceren en gaat het bij jou als vanzelf. Als dat niet zo is en je wilt begrijpen waarom en wilt weten wat je kunt doen om het beter te maken tussen jou en je partner, collega, kinderen, enzovoorts, download dan dit E-book Verbindende communicatie of een van mijn andere gratis E-books.
Wil jij ook de beste versie van jezelf worden?
Mocht je nog een extra zetje in de rug kunnen gebruiken bij het bereiken van jouw doelen of bij het uitvoeren van je wensen, dan kun je je altijd aanmelden voor een van mijn online trainingen of voor coaching.
Leuk of waardevol artikel?
Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?
