Als je in de liefde vaak teleurgesteld of gekwetst bent geworden bestaat de kans dat je je hart op een gegeven moment afsluit. Je besluit dan als het ware om een muurtje om je hart te bouwen, in de hoop niet meer geraakt te zullen worden. Wat je met deze onbewuste manier van omgaan met pijn beoogt is dat je achter dat muurtje een veilig heenkomen denkt te hebben. Pijn en plezier zijn de driving forces achter ons gedrag. Ze bepalen in feite alles wat we doen. Dus ook hoe we omgaan met pijn, verdriet en teleurstelling. De achterliggende gedachte van je denken om een muurtje rond je hart te bouwen is dat het denkt dat je je daar relatief veilig en gelukkig voelt in je eigen hart. In die zin is het een beschermingsmechanisme van je denken en is de intentie positief. En het kan best zijn dat je je daar een poosje goed bij voelt. Het lijkt er op een bepaalde manier in ieder geval wel lekker veilig. Maar er is ook een prijs die je er voor betaalt….
Lastig verbinding maken
Want wat nou net weer niet zo gemakkelijk gaat, is om van achter dat muurtje echte verbinding met de buitenwereld te maken. Je laat door je zo terug te trekken uiteindelijk niet meer zien wat je hart je ingeeft. Vanuit een rationeel gekozen strategie om pijn te vermijden ben je uit contact met je gevoel gegaan. Het gevolg is dat je je gedrag meer en meer gaat verklaren met allerlei rationele en meestal negatieve redenen, zoals: Ik ga me echt niet laten kennen. Ik wil niet de mindere zijn. Dat ga ik niet doen, want dat loopt helemaal verkeerd af. Niemand begrijpt me nog. Het resultaat daarvan is dat je op die manier zelf de negatieve betekenis die je eerder gaf aan je teleurstellende ervaringen versterkt en uitvergroot. En daar word je nou ook weer niet gelukkig van.
Ik wil geen pijn voelen
Er is ook een soort onderliggende grondgedachte die als het ware zegt: Ik mag niet ongelukkig zijn en ik wil en mag geen pijn voelen. Je denken bombardeert je met gedachten die je dat proberen wijs te maken. Je denken zal je willen beschermen tegen pijn en zorgt er ook voor dat je je gaat verzetten tegen pijn. Je wilt de pijn niet voelen en biedt daarmee weerstand tegen de pijn. Je zegt er als het ware met grote letters NEE tegen. IK WIL GEEN PIJN!
Vervreemding
Zo lijk je in ieder geval een poosje in staat om een leven te leiden zonder betrokkenheid van je hart. En op een bepaalde manier is dat wel even lekker rustig. Even geen gedoe. Alleen maar rust! Toch kun je een dergelijke (meestal onbewuste) strategie op een gegeven moment een soort vervreemding van jezelf gaan ervaren. Je denkt: Ben ik dat? Je voelt je gevangen achter die muur, met misschien wel een raam erin naar de buitenwereld, maar zonder de mogelijkheid te ervaren echt contact met die buitenwereld te maken. Je zit op slot in jezelf en jouw ideeën over hoe jouw werkelijkheid zou moeten zijn. En daar begin je langzamerhand in vast te lopen.
De prijs: Eenzaamheid
Uiteindelijk leidt die strategie je daardoor juist tot hetgeen waar je zo bang voor was. Het leidt je vaak naar precies datgene dat je dacht te vermijden door een muurtje te bouwen. Het gevoel van eenzaamheid en pijn zijn op de lange duur nauwelijks meer te harden en zijn veel pijnlijker dan de eerdere kwetsuren die je misschien in je relaties opliep. Je hebt door je af te sluiten van je gevoelens en de buitenwereld je eigen pijn en eenzaamheid gecreëerd.
Wat je niet wilt, krijg je juist
Wees je bewust dat dat wat je niet wilt en waar je bang voor bent, creëer je ook en misschien wel juist. Door geen pijn te willen voelen, zul je uiteindelijk juist die pijn gaan voelen die je niet wilde voelen. Want wat je niet wilt, krijg je ook. Het steken van energie in het vermijden van iets, levert meer op van wat je niet wilt.
Waarom niet?
Vraag jezelf in plaats daarvan eens af: Hoezo zou het leven geen pijn mogen doen? Hoe zou je leven eruit zien als er geen nare dingen meer zouden gebeuren? Als er alleen maar leuke en mooie dingen zouden zijn? Zou je die dingen dan nog als positief ervaren? Of zou dat op een gegeven moment ook weer saai zijn? En zou je nog wel groeien? Of is het juist door de pijnervaringen in je leven dat je je grootste groei ervaart?
Zonder pijn geen groei
Pijn is een noodzakelijk gegeven in ons leven. Zonder pijn is er geen groei. En groei is een van de zes basisbehoeften in ons leven. We kunnen niet zonder. Als we niet groeien, als we in feite stil staan, dan is er sprake van atrofie. Atrofie betekent dat er letterlijk geen voedsel meer is. En geen voedsel betekent achteruitgang en degeneratie. In feite ben je dan langzamerhand aan het dood gaan. En laten we wel zijn. Zo voelt het op een gegeven moment ook. Alsof je hart dood aan het gaan is als je je leven continu achter dat muurtje leeft.
Ik heb al zoveel gehuild
Misschien zeg je nu wel: Ja maar ik heb al zoveel pijn gehad en ik heb al zoveel gehuild. Ik ben daar wel een beetje klaar mee. Dat kan waar zijn. Ik heb geen oordeel op de hoeveelheid pijn die iedereen krijgt. De een krijgt mogelijk meer dan de ander. Maar mijn ervaring is dat iedereen kruis naar kracht krijgt. En je zelden meer krijgt dan je verdragen kunt. De praktijk is juist vaak dat het niet om de pijn alleen gaat. En ook niet om het feit of je er al veel verdriet om hebt gehad en je je er al heel lang rot en eenzaam onder hebt gevoeld. De crux zit in iets anders.
Weerstand tegen de pijn
De crux zit namelijk in jouw weerstand tegen de pijn en het verdriet! Want hoeveel je er ook om hebt gehuild, als je onderliggend steeds een NEE hebt gevoeld tegen dat verdriet en die pijn, dan blijf je je pijn herhalen net zolang tot er mag zijn wat er is. Het aantal keer dat je er verdriet om hebt gehad of om hebt gehuild zijn niet relevant. Maar jouw JA, dit doet zeer en het mag er zijn, is wel heel bepalend. Vraag jezelf maar eens af in tijden dat het leven pijn doet, of je in alle eerlijkheid tegen jezelf kunt zeggen dat het oké is wat er is. Of dat er nog ergens een stemmetje de kop op steekt wat nee zegt. Dat stemmetje wat nee zegt is de stem van je denken, van je ego, die je probeert te beschermen tegen pijn. Voor de korte termijn lijkt dat een goede strategie, maar op de lange termijn is dat niet zo. Je denken wil weg van de pijn, de ziel zoekt te pijn op, omdat ze weet dat daar je grootste groei zit
Terug naar jezelf
Heb je moeite met het laten zijn wat er is, dan zijn mindfulness oefeningen en meditatie een prima manier om meer in contact te komen met wat er wil zijn. Met die onbewuste processen die je gedrag sturen. En met al die pijnervaringen die nog gevoeld willen worden. Mediteren kun je op 1001 manieren doen. Dus wees niet bang dat het allemaal te zweverig is. Een rustige wandeling in de natuur kan je prima in contact brengen met jezelf. Of misschien je favoriete ontspanningsmuziek. Klassieke muziek of ontspannende muziek of een mandala kleuren of een geleide meditatie, etc. Belangrijker dan de vorm op zich is dat je jouw eigen vorm vindt. Ik heb zelf enorm positieve ervaringen met geleide meditaties, zowel voor mezelf als voor mijn klanten. Maar nogmaals dat is geen voorwaarde. Vind jouw vorm!
Geleide meditaties:
Mocht je toch een geleide meditatie willen gebruiken dan kan ik je er twee aanraden:
Een hartmeditatie
Braintraining: Weerstand en acceptatie
Verander de betekenis
Als jij een andere werkelijkheid wilt creëren dan er nu is, dan zul je jouw manier van denken over de werkelijkheid moeten veranderen. Want zolang je uit angst voor pijn blijft doen wat je doet, zul je herhalen wat er tot nu toe in je leven was. Alles wat er in je werkelijkheid is, was ooit eerst een gedachte. Misschien in veel gevallen een onbewuste gedachte, maar hij was er als gedachte, als potentieel. Het is datzelfde potentieel wat je ook kunt aanboren om andere ervaringen te creëren. Betekent dat dat je nooit meer pijn zult ervaren? Nee, maar het betekent wel dat jouw betekenis van pijn gaat veranderen. En als jouw betekenis van pijn verandert, dan verandert jouw beleving van de werkelijkheid mee.
Hoe ziet dat er in de praktijk uit
Ik zal je een voorbeeld geven om dat wat duidelijker te maken. Stel je voelt je depressief om wat voor reden dan ook. Laten we zeggen dat je partner je bedrogen heeft en je relatie is net verbroken. Je voelt je verdrietig, alleen, eenzaam, onzeker en ziet op dit moment geen toekomstperspectief. Het feit dat je deze gevoelens ervaart heeft alles te maken met twee dingen. De eerste is de betekenis die je geeft aan de gebeurtenis. Als jij aan het feit dat je partner vreemd ging de betekenis geeft dat jij minder bent omdat hij de voorkeur aan iemand anders heeft gegeven, dan is dat jouw betekenis die maakt dat je je onzeker gaat voelen. Het is wel begrijpelijk dat dat zo werkt, maar als je begrip van hoe de werkelijkheid in elkaar zit wordt vergroot dan zul je ook in staat zijn om daar een andere betekenis aan te geven. Je kunt met net zoveel recht stellen dat als hij niet meer genoeg van jou houdt en iets of iemand anders nodig heeft, je blij mag zijn dat de relatie over is. Want de kwaliteit van de relatie zal dan nooit meer zodanig zijn dat je gaat krijgen wat je echt nodig hebt. Het verbreken van de relatie biedt jouw dan ook weer mogelijkheden en kansen om een kwalitatief betere relatie voor jezelf te gaan vinden.
Eenzaamheid
Voor wat het gevoel van eenzaamheid en alleen zijn betreft: Eenzaamheid en alleen zijn weerspiegelen het feit dat je niet verbonden bent met jezelf en je gevoel. Hoe dat kan? Want dat lijkt tegenstrijdig. Je voelt immers zoveel pijn! Dat klopt, maar het is juist die pijn van niet verbonden zijn met jezelf die de pijn zo ondraaglijk maakt. Als jij echt in contact bent met jezelf en je gevoelens en je mag van jezelf gewoon zijn wie je bent, dan heb je niet perse een ander nodig om je gelukkig en goed te voelen. Het is juist het feit dat je je voor je welbevinden afhankelijk hebt gemaakt van die ander (en misschien wel anderen) in jouw buitenwereld, waardoor je je nu zo voelt.
Oude pijn
Naast de betekenis die je in het hier en nu geeft aan wat er gebeurt speelt ook mee dat we allemaal onze kindertrauma’s herhalen. Net zolang tot we in ons bewustzijn krijgen wat er onderliggend speelt en we alsnog gaan voelen wat er destijds gevoeld wilde worden. Ik acht de kans heel groot dat de emoties die je ervaart bij een scheiding dezelfde zijn als bij een kind trauma. Het is ook die kind pijn die de emotie soms zo ondraaglijk maakt. Die kind pijn samen met je NEE, ik wil het niet voelen, maar ik voel het toch. Mijn uitnodiging is om in dergelijke situaties de stilte in jezelf op te zoeken en na te gaan wat het is wat daar nog gevoeld wil worden. En mijn ervaring is, dat als je in je bewustzijn krijgt wat er onderliggend speelt er vrijwel direct heling op gang komt. Maar daarvoor moet je wel bereid zijn JA te zeggen tegen wat er is.
Meer lezen? Pijn en plezier als sturend mechanisme.
Wil jij ook de beste versie van jezelf worden?
Mocht je nog een extra zetje in de rug kunnen gebruiken bij het bereiken van jouw doelen of bij het uitvoeren van je wensen, dan kun je je altijd aanmelden voor een van mijn online trainingen of voor coaching.
Gratis E-book Van wens naar werkelijkheid
Wist je dat 95% van de mensen die een goed voornemen voor bv. het nieuwe jaar hebben dat voornemen niet waarmaakt? De reden daarvoor is dat de meeste mensen niet weten hoe het proces voor het behalen. Download het E-book van Wens naar Werkelijkheid of een van mijn andere gratis E-books om ervoor te zorgen dat jij jouw wensen wel laat uitkomen!
Leuk of waardevol artikel?
Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?
