Wat zou liefde doen?

In kwantumfysica is alles energie en informatie. Wat is kwantumfysica vraag je je misschien af? Ik beschrijf het zelf altijd maar als de ‘nieuwe natuurkunde’. De natuurkunde die deeltjes die kleiner zijn dan reguliere Newtoniaanse natuurkunde nog verklaren kan, bestudeert en verklaart. Die natuurkunde laat ons op een andere manier naar onszelf kijken. Maar ja, als je zegt energie, wat is dat dan weer precies? In de verschillende tradities zijn er verschillende uitdrukkingen voor, zoals chi, ki, levenskracht, prana of geest. Soms kunnen we energie als het ware ‘voelen’, maar wat is het dan precies wat we voelen? Misschien dat de volgende metafoor helpt.

Wat je ervaart is je reactie op wat er is

Wanneer een boot op het water vaart zorgt hij voor golven. Als je in het water de golven voelt, is het dan zo dat je de boot voelt? Als we energie door ons lichaam voelen stromen dan ervaren we ook golven: Golven die we waarnemen als sensaties, gedachten, gevoelens of beelden. Ervaar je daar de energie of ervaar je daar de golven die de energie maakt als ze door je lichaam stroomt? Wat je ervaart is de reactie van je lichaam of je geest op die energie. In het artikel: Alles is energie en informatie lees je er meer over.

Sensitief of reactief?

Je kunt je afvragen of als je hoogsensitief bent je werkelijk zo gevoelig bent of dat je misschien wel bovenmatig reactief bent. Nu niet meteen in de dwarsstand schieten als je hoogsensitief bent, maar eerst even doorlezen om te kijken of je me kunt volgen in wat ik ermee bedoel. Voor mij is het namelijk zo dat pas als je stopt met reageren je de energie kunt gaan ervaren. En daarmee echt sensitief worden of zijn. Sensitief in de zin van ontvankelijk zijn voor wat er is. Om daar te komen zijn er drie uitgangspunten:

1. Je laat je oordeel over wat is of zou moeten zijn los
2. Je biedt geen weerstand aan wat er is of zou moeten zijn
3. Je hecht je aan niets of niemand

Er is wat er is

Misschien herken je deze drie uitgangspunten als principes die veel ‘verlichte’ mensen hanteerden. Het lijken gemakkelijke dingen, maar ze in de praktijk uitvoeren levert voor de meesten van ons (inclusief mezelf) nog best de nodige uitdagingen op. Ik oefen al jaren met het bieden van geen weerstand. Voor mij is dat de meest lastige. Ik heb me in mijn leven nogal gespecialiseerd in het bieden van weerstand. Niet dat de andere punten makkelijk waren, dat niet, maar voor mij net iets minder lastig dan mijn weerstand laten varen. In het artikel weerstand of acceptatie lees je meer over hoe kunt leren accepteren.

Simpel maar nog niet gemakkelijk

Toch hebben ze alle drie iets met elkaar gemeen. Het zijn alle drie manieren van reageren. Als je oordeelt, reageer je. Als je weerstand biedt reageer je ergens op. Als je je hecht aan iets of iemand reageer je ook ergens op. Dat maakt de allergrootste uitdaging om te leren NIET TE REAGEREN. Manieren om dat uiteindelijk ook te bereiken zijn meditatie, mindfulness, yoga of bv. ademwerk.

Wat zou liefde doen?

Een vraag die mij als ik in een voor mij uitdagende situatie belandt wel helpt is: Wat zou liefde doen? Of: Wat zou Jezus (of Boeddha, of Allah, of… vul maar in wat voor jou werkt) doen? Een andere vraag die je ook kan helpen is: Wat zou water doen? Wanneer je een steentje in een plas met water gooit, reageert het water precies goed. Het reageert niet te sterk en niet te zwak. En dat is onze uitdaging ook: Om precies ‘goed’ te reageren. Niet te sterk, maar zeker ook niet te zwak.

Onvervormd weerspiegelend

Maar water heeft nog een andere mooie analogie. Water is transparant: Je kunt er namelijk doorheen kijken. Maar water is ook spiegelend. Het reflecteert onvervormd wat er is. Als het water helder en rustig is is kun je de vissen zien zwemmen en kun je jezelf terugzien in de weerspiegeling van het water.

We kijken collectief in een lachspiegel

Wat de meesten van ons in hun vroege jeugd en conditionering niet hebben geleerd is om op die manier naar onszelf en de werkelijkheid te kijken. Het water is vaak troebel door onze oordelen, weerstand en gehechtheid, waardoor we onszelf en de werkelijkheid buiten onszelf niet goed kunnen waarnemen. Je zou kunnen zeggen dat we onszelf in een lachspiegel zien. We kijken erin en geloven dat we zijn zoals de lachspiegel ons laat zien. En we hebben de neiging te geloven dat het waar is wat de lachspiegel ons vertelt. Dat we klein en dik zijn en een raar hoofd hebben. Maar wat je in de lachspiegel ziet is niet wie je bent. Het is het verhaal dat je jezelf hebt leren vertellen over jezelf wat je gelooft dat je bent. En of je jezelf nu uitlacht om wat je ziet of dat je verdrietig wordt van wat je ziet is in feite niet relevant. Het is beide een vervorming van de werkelijkheid. Het is niet wie je bent.

Het antwoord ligt diep van binnen in je te wachten

Zoals we collectief hier in het Westen hebben geleerd naar de werkelijkheid te kijken: door een bril van negativiteit, lijden, beperkingen, ziekte enzovoorts, is misschien wel een enorme vertekening van ons bewustzijn. Daarom nodig ik je ook uit om eens wat vaker naar binnen te keren. En de stilte op te zoeken. Zodat je leert veel helderder te denken en voelen.

Geef je over aan wat er is

Zodat je je bewust kunt worden dat je niet hoeft te oordelen. En je hoeft ook niets op te lossen, te regelen of te begrijpen. Je hoeft ook niet in de weerstand te schieten of ergens iets aan te veranderen. Je kunt wat er is ook laten voor wat het is. Jezelf en de ander gewoon laten zijn zoals ze zijn. Je hoeft ook niet te vechten of te hechten.  Het bijzondere is juist dat als je met al die dingen stopt het universum meestal voor je gaat werken.

Verzet en flow

Dat lijkt en voelt vaak wat paradoxaal. Want het lijkt nogal tegenstrijdig dat je eerst je verzet moet opgeven om die flow, die moeiteloosheid die dan ontstaat te ervaren. Want het is juist wat je het liefste wilt, maar door je verzet duw je de moeiteloosheid juist weg. En gaat ze van je af. En het is juist de weg van geen verzet die haar bij je terug brengt.

Vertrouw je lachspiegel niet

Als je ook hier weer vanuit het perspectief van water naar kijkt: dan is elke gedachte of bewustzijn, alles wat je voelt, al je emoties, ze zijn niets meer dan een bewustzijnsgolf of bewustzijnsdeeltje. Een lachspiegel die je maar beter niet kunt vertrouwen. Tenzij je bewustzijn volledig kalm en rustig en helder is: dan kun je er doorheen kijken en zien wat er in jouw werkelijkheid weerspiegeld wordt. En dan zie je wie jij (nog) bent. En daar hebben we met zijn allen best nog wel het een en ander te doen.

Overgave aan wat is

Overgave aan wat er is is onze grootste uitdaging. Acceptatie en overgave is de grote gemene deler van de les van oordelen, weerstand en gehechtheid. Als je voelt dat je erin getrokken wordt, dan is er maar een weg eruit: Je overgeven aan wat er is. Accepteren dat er is wat er is. Waarbij je jouw wil, al je concepten, meningen en maniertjes laat voor wat ze zijn. Volledige acceptatie en overgave aan wat er is is je hoogste staat van bewustzijn. Zodra je die les echt kunt ‘pakken’ zul je ervaren dat de situatie zich als vanzelf oplost. Schijnbaar moeiteloos.

Ik wil zo graag iets doen...

Hey, hoor ik je nu zeggen: Mag ik dan helemaal niks doen om het beter te maken? Ja natuurlijk mag dat. Maar vanuit die staat van acceptatie en overgave aan wat er is. Zonder je verzet in te brengen en mee te nemen. Gewoon doen wat je doen wilt omdat je het doen wilt. Of omdat je voelt dat het gedaan wil worden en jij daar op dat moment op de juiste tijd en plaats bent. Niet omdat je er iets mee MOET. En ook niet omdat de situatie niet zou moeten zijn zoals hij is.

Zo hoort het nu eenmaal

We hebben allemaal al heel jong allerlei ‘regels’ aangeleerd gekregen in onze vroege jeugd. Die jong aangeleerde regels dragen we nu als onbewuste normen en waarden met ons mee. Zo ‘vinden’ we dat de werkelijkheid zou moeten zijn. Of misschien wel juist niet zo zou moeten zijn. Dat oordeel over de werkelijkheid creëert spanning in onszelf.

Het zijn je onbewuste programma's

Het zijn de boodschappen die we volkomen onbewust in de eerste zes jaar van ons leven aangeleerd krijgen. De periode waarin we alles klakkeloos van onze ouders/verzorgers voor waar aannemen omdat onze hersenen zich in delta en theta staat bevinden. De staat waarin er nauwelijks of geen waakbewustzijn is. Het is die programmering waarin oordelen, weerstand en gehechtheid ontstaan. Je zou het kunnen zien als software op je hersencomputerhardware. Software die als het om de ‘moeten’ regels gaat ervoor zorgt dat je je onbewust op een bepaalde manier gedraagt. Bijvoorbeeld: Ik moet erbij horen, dus ik kan beter mijn mond dicht houden. Dit soort software maakt dat je je verzet tegen wat er is. Die software had je niet toen je net geboren was. Hij is in je geprogrammeerd.

Geen sprint maar een duurloop

Het is niet altijd eenvoudig om zelf je onbewuste software bewust te worden. Maar je weerstand leren voelen of je bewust worden van je oordelen of je gehechtheid voelen zijn allemaal eerste stappen in dat proces. Het zal duidelijk zijn dat dit proces tijd, moeite en energie kost en niet in een achternamiddag klaar is. Het is een kwestie van lange adem en niet van een vloek en een zucht. Dus geen sprint, maar een duurloop waarin het aankomt op volhouden. Lees verder in: Uitstelgedrag of doorzettingsvermogen?

Sta stil en luister

Wanneer je nu voelt dat je lijf en je oude patronen je een andere kant op willen sturen sta dan stil een kijk. Kijk goed en word je bewust wat deze situatie jou misschien te vertellen heeft. Wat is de boodschap erin voor jou? En geef je over aan wat je daar verteld wordt. Want in mijn werkelijkheid gebeurt niets voor niets. Wanneer je op deze manier omgaat met dat wat in eerste instantie de blokkerende energie van een oordeel, weerstand of gehechtheid in je oproept, dan zul je ontdekken dat je veel minder energie verliest. Door je overgave houd je veel meer energie over. Want deze reactieve manieren van omgaan met wat er is zijn enorme energielekken. En je acceptatie en overgave zorgen ervoor dat je die energie bij je houdt waardoor je leeft vanuit een veel hogere frequentie.

Pak het even vast

Vaak wordt er gezegd dat je situaties, dingen of mensen moet ‘loslaten’. Maar loslaten is niet iets wat je kunt doen. Wat je wel kunt doen is de situatie even ‘vastpakken’ door er het licht van je bewustzijn op te laten schijnen. En vervolgens het wilsbesluit te nemen dat je je acceptatie en overgave in brengt. Waarna dat wat je lastig vindt/vond, dwars zat/zit jou los gaat laten. Als je dat nog lastig of moeilijk vindt dan helpen onder andere mindfulness, meditatie, hartcoherentie of EFT je.

Rust en vrede in jezelf vinden?

Jezelf steeds beter leren kennen en het contact met je lichaam leren herstellen? Meld je dan aan voor de 8 weekse online training Liever Gelukkig met Mindfulness.

Of download mijn gratis E-book: Liever Gelukkig met mindfulness of een van mijn andere gratis E-books.

Geleide meditaties - visualisaties

Leuk of waardevol artikel?

Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?