Hier in onze Westerse wereld leren we over het algemeen al heel jong van onze ouders om vooral vast te houden. We houden vast aan van alles. We houden vast aan spullen, zoals onze auto, ons huis, misschien als je vrouw bent aan je schoenen verzameling, of wat dan ook maar. Maar we houden ook vast aan mensen, aan relaties, aan normen, eisen en verwachtingen. Of die nu goed voor ons zijn of niet. Het gevolg van dat vasthouden is dat we weerstand creëren. Weerstand in ons lijf en een nee gevoel. Een gevoel van nee, ik wil dit niet.
De natuur laat moeiteloos los
De natuur daarentegen kent op die manier geen weerstand. In de natuur wordt moeiteloos en als vanzelf losgelaten. Het is als ik dit schrijf weer herfst en probleemloos laten de blaadjes los van de bomen. Toen we als kind werden geboren lieten wij ook moeiteloos los. We ontdekten van alles en als iets niet werkte, dan deden we gewoon wat anders. Meegaan met de stroom is in feite ook onze ware essentie. En als we meegaan met de stroom dan ervaren we wat wel flow wordt genoemd. Flow is een vorm van moeiteloosheid en overgave aan wat is. Dat betekent ook dat loslaten inhoudt dat je juist meer je ware zelf bent en de energie in je lijf vrij stroomt.
Vrij stromen van energie
Als de energie in je lichaam vrij kan stromen, dan ervaar je over het algemeen gezondheid en geluk. En daar waar de energie stagneert doordat je vasthoudt ontstaat er pijn en blokkades en als je je ook tegen de pijn verzet, ontstaat er op een gegeven moment als vanzelf ook lijden. Je kunt dat als het ware vergelijken met water dat stilstaat. Stilstaand water gaat op de lange duur stinken en er vinden allerlei omzettingsprocessen en rottingsprocessen plaats. Nou bestaan wij ook voor zo’n 70% uit water en als het bij ons niet stroomt zou je kunnen zeggen dat er ook in ons van alles in begint te rotten.
Blokkades in de energie
Er ontstaan dan blokkades in onze energie als gevolg waarvan we fysiek, mentaal en emotioneel de consequenties ervaren: We krijgen dan last van (afhankelijk van waar de zwakke plek in je DNA zit) bv. rugpijn, hoofdpijn, gewrichtspijn, chronische ziekten, maar ook bv. uitstelgedrag of depressies. Relatieproblemen ontstaan of je loopt vast in je team. Er zijn heel veel uitingsvormen van het vasthouden aan iets waarvan de houdbaarheidsdatum voorbij is. En er is geen tussenweg. Je bent of in de flow en drijft mee op wat is. Of je zit in de weerstand. Een tussenweg is er niet.
Bewustzijn of bewust zijn
Bewustzijn of bewust zijn is de sleutel om in dit proces andere keuzes te kunnen maken. Bewustzijn van bijvoorbeeld hoe je denken denkt. Hoe je denken oordeelt over van alles en nog wat wat er in je werkelijkheid plaats vindt. In je hoofd, in je denken wordt alles gerangschikt in goed of fout, in beter of slechter. We leven nu eenmaal in een dualistische wereld. In de wereld van twee. In de wereld van wit en van zwart, van groot en van klein, van dik en van dun, van mooi en van lelijk, enzovoorts. Hoewel het soms lijkt alsof positief denken een oplossing hiervoor is, is dat niet zo. Ja het is zeker handiger om de positieve pool te leven. Maar een positief oordeel gaat ook over de afwezigheid van zijn negatieve tegenpool. Als je je kind een complimentje geeft voor het feit dat hij een 8 op zijn proefwerk heeft gekregen, zeg je tegelijkertijd dat een 4 niet goed is. En je kind zal dat opvatten als: Als ik een 4 heb dan BEN IK niet goed. We nemen door te oordelen als het ware steeds een bepaalde positie in. En dat innemen van die positie en vooral het vasthouden aan die positie levert spanning, stress en weerstand in je systeem op. Meer over weerstand en acceptatie lees je in het artikel: Weerstand of acceptatie
Er is wat er is
Als je in de flow bent dan neem je geen positie in. Je laat zijn wat er is. zonder oordeel. Het is als het ware kijken door de ogen van een kind die iets voor de eerste keer meemaakt. Een kind dat iets voor de eerste keer ervaart heeft geen oordeel op wat het waarneemt. Het neemt alleen maar waar en ervaart daar wellicht bepaalde fysieke sensaties bij, maar het heeft er geen oordeel over. Dat is ook het verschil tussen de manier waarop we als volwassenen naar onze werkelijkheid kijken en de manier waarop kleine kinderen dat doen. We hebben in ons leven al heel jong geleerd aan alles wat er in onze werkelijkheid gebeurt betekenis te geven.
We maken allemaal verhalen
En soms ontstaan er door de betekenis die we eraan geven emotionele ladingen op situaties die er voor zorgen dat je met je aandacht weg uit het hier en nu gaan en in een ‘verhaal’ stappen. Het verhaal van ons verleden. Stel je maar eens de lange autorit voor als je met je kinderen naar Zuid Frankrijk op vakantie gaat. Soms zitten de kinderen te bakkeleien op de achterbank en raak je als vader of moeder van dat gedoe op de achterbank geïrriteerd. Als dat gebakkelei maar lang genoeg doorgaat, komt er mogelijk rook uit je oren van irritatie. Jij maakt je boos, maar je kinderen zijn het al weer vergeten en spelen weer met elkaar. Ook dat is een vorm van vasthouden aan iets dat al weer voorbij is. Een ander mooi voorbeeld van hoe dat betekenis geven in ons denken werkt, vind je terug in de volgende metafoor waar ik helaas de oorsprong niet van weet.
Geluk of ongeluk?
Er was eens een boer in het oude China die weduwnaar was en slechts een zoon had. Samen bewerkten ze het land. Op een dag trok de zoon door het bos en zag op een vlakte een prachtig paard staan. Hij liep op het paard af en kon het zonder problemen benaderen. Hij besloot het paard mee naar huis te nemen. De buren zagen vol afgunst het prachtige paard bij de boer in de wei staan en zeiden tegen hem: Wat ben jij een geluksvogel dat jouw zoon zo een prachtig paard heeft gevonden! De boer antwoordde: nou eerst maar eens zien.
De dag nadat het paard bij de boer in de weide was gezet, zagen de boer en de zoon bij het ontwaken dat er wel zeven paarden het gezelschap van het prachtige paard hadden gezocht. Alle stonden tevreden in de weide te grazen. De zoon besloot een hek om de weide heen te zetten en ging aan het werk. De buren die langskwamen zeiden tegen de boer: wat een geluksvogel ben jij. Nu heb je acht paarden, die je zomaar hebt gekregen. De boer antwoordde: eerst maar eens zien.
De zoon besloot een van de paarden tot het zijne te maken en ging op de rug van het eerste paard zitten om het te temmen. Het paard wierp hem echter af en hij brak een been. De buren die het hoorden zeiden tegen de boer: och arme, nu moet je alleen het land bewerken en voor je boerderij zorgen. De boer antwoordde: we zullen zien.
In diezelfde week break een oorlog uit. De keizer zond zijn mannen door het land om de mannelijke bevolking mee te nemen voor de strijd. De zoon van de boer bleef gespaard. Hij kon niet vechten vanwege zijn gebroken been.
Vasthouden aan oude verhalen
Door onze conditionering houden we vaak vast aan meer van dat soort oude verhalen en situaties en emoties uit ons verleden. En daar krijgen we over het algemeen niet een fijn gevoel bij. Wat weer tot gevolg heeft dat we er automatisch en volkomen onbewust weerstand op zetten. En onze nee inbrengen. En dus niet loslaten.... Maar het vervelende is dat waar je je tegen verzet blijft. En alles wat je accepteert kan worden losgelaten. Hoe we met voor ons vervelende, negatieve emoties omgaan is aangeleerd door onze rolmodellen, dus in de meeste gevallen onze ouders. Wat we van hen hebben geleerd hebben zij ook weer van hun ouders geleerd en overgenomen. Vaak wordt er van bepaalde aandoeningen wel gezegd dat die overgeërfd zijn, maar in de praktijk is dat in de meeste gevallen niet waar. We hebben het niet overgeërfd, maar overgenomen. We leren hetzelfde te doen als onze opvoeders en creëren daarmee in de meeste gevallen dezelfde resultaten.
Emoties onderdrukken
En kijk maar eens naar je ouders en hoe zij omgaan met emoties. Emoties uiten en laten zijn is niet iets wat hier in onze westerse samenleving algemeen goed was. Veel vaker hebben we geleerd onze emoties te onderdrukken, te vermijden of te ontvluchten. De enige vruchtbare manier van met emoties omgaan, namelijk door ze uit te drukken hebben we vaak niet geleerd.
Hoe ga ik met mijn emoties om?
Vraag jezelf maar eens af: Op welke manier ga jij met je emoties om? Ben je van het korte lontje of meer van de chocola? Zelf ben ik lang van de chocola geweest. En hoewel dat natuurlijk erg lekker is, is het niet de meest effectieve manier van omgaan met wat gevoeld en geleefd en geleerd wil worden. Het is een manier van vermijden, waar je uiteindelijk ook nog flink dik en ongezond van kunt worden. Ongezond omdat het het probleem in je systeem niet oplost en omdat het potentiële energie in de vorm van vet in je lichaam opslaat. Overigens, maar dat is terzijde, is de greep naar chocola niet een heel gekke. Als er sprake is van veel met name negatieve emoties, dan zorgt dat voor stress in je systeem. En stress in je systeem betekent een grotere behoefte aan magnesium. En laat chocola, of liever de cacao in chocola, nou een aanzienlijke dosis magnesium in zich hebben… Daarmee kun je je dus ook terecht afvragen als je veel behoefte hebt aan chocola of er ook sprake is van veel stress/spanning en onverwerkte emoties in jouw leven.
Ik laat het gewoon los
Nou kun je natuurlijk zeggen: ik laat het los, die stress en spanning, maar het punt is dat dat niet zo werkt. Dat heb je vast wel ergens in je leven ervaren. Je kunt emoties niet gewoon zomaar even loslaten. Zo werkt het niet met emoties. Emoties hebben een bepaalde energetische lading in je systeem die je ook gewoon kunt voelen. Je kent vast wel iemand bij wie je je steevast leeggezogen voelt als je bij hem of haar bent geweest. Of je voelt dat er een soort storm van energie door je lijf raast als je boos bent. En die energie heeft het nodig een uitweg te vinden. Als je die energie geen uitweg geeft, dan is het resultaat van de chocola dus die opgeslagen energie in de vorm van vet.
Oefening Linkerarm
Ik wil nu graag even een kleine oefening, een klein experiment met je doen. Ik wil je uitnodigen om even rechtop te gaan zitten. Geef jezelf even deze paar minuten om het te ervaren! Dus niet meteen verder lezen, maar eerst even gewoon meedoen.... Kies even je plek, en als je je plek hebt gevonden, richt dan je aandacht naar binnen, naar je lichaam en ontspan je. Je mag de oefening met je ogen open doen of met je ogen dicht. Dat maakt voor de oefening niet uit. We gaan straks na wat je ervaren hebt. Maar voor nu wil ik je uitnodigen om te voelen wat je voelt. Hier en nu op dit moment. Niet dat je een of ander sterk gevoel moet voelen, maar ga eens met je volledige aandacht naar je linkerarm. Neem eens waar wat er allemaal gebeurt in je linkerarm. Wees even volledig met je aandacht aanwezig in je linkerarm. Wat gebeurt er in je linkerarm als je er met je volledige aandacht bij bent? Oké, kom maar weer met je aandacht in het hier en nu.
Wat voelde je?
Stel jezelf nu eens de vraag: Wat voelde je in je linkerarm toen je volledig je aandacht op je linkerarm richtte? Wat gebeurde er daar op die plek? Voelde je misschien tintelingen? Voelde je arm misschien zwaarder of juist lichter? Of voelde je misschien ineens je rechterarm of ander deel van je lichaam? Was er misschien ergens een kriebel? Werd je je bewust van de mouwen van je shirt? Wat het ook is, het is goed, wat je hebt ervaren. Er is bij deze oefening geen goed of fout. Er is alleen maar jouw ervaring.Maar...
Alles waar je aandacht aan schenkt groeit
Deze oefening is een heel interessante oefening. Waarom is dat? De oefening laat je voelen en ervaren dat je aandacht de energie kan beïnvloeden. Want als je je aandacht ergens op richt gebeurt er iets met de energie. Aandacht is overigens een meer gemakkelijk woord voor bewustzijn. Als ik het over bewustzijn heb, bedoel ik aandacht en andersom. Als het goed is heb je ervaren dat waar je aandacht aan geeft, je je daar bewust van wordt.
Je verliest je bewustzijn over wat je vasthoudt
Alles wat je vasthoudt heb je uit je bewustzijn gehaald. Wat je vasthoudt, daarvan heb je op onbewust niveau besloten: ik kan er niet mee omgaan. Dus heb je het bewustzijn eruit gehaald. Als je je bewust blijft van wat er gebeurt, van wat je ervaart, blijft het niet hangen. Alles wat vastzit is in enigerlei mate onbewust. Zodra je je bewustzijn uit een situatie wegtrekt ga je uit de flow en stagneert en blokkeert de energie op dit punt. Als je er bewust met je aandacht bij blijft, blijft niet hangen. Er is dus een relatie tussen vastzitten en bewust zijn. Als je er met je bewustzijn naar toe gaat dan is er bewustzijn en dan komt het los. Dan begint de energie die met de emotie te maken heeft te bewegen. En dat is het in feite waar het om gaat als je wilt weten hoe je kunt loslaten.
Je kunt niet actief loslaten
Loslaten is dan ook niet iets dat je actief kunt doen. Loslaten is wat er gebeurt als jij uit de weg gaat. Als jij uit de weg gaat en uit het verzet en de weerstand stapt, dan is het alsof er een ballon leeg loopt. Het gas wat in de ballon zit kan dan ontsnappen en de druk gaat van de ballon af. En in het geval van onszelf verdwijnt de druk uit ons systeem. Door je acceptatie en je bewustzijn in te brengen laat je de druk uit je systeem verdwijnen. Het lijkt op een bepaalde manier heel tegenstrijdig en zo voelt het soms ook. Door je verzet op te geven en uit de weerstand te stappen, laten mensen, dingen en situaties jou los. Klinkt misschien wel makkelijk, maar is voor veel mensen minder makkelijk dan het lijkt. Want we leven nu eenmaal in die duale werkelijkheid. In die wereld van twee. Van goed en fout en van groot en klein van dik en dun, enz. Het is de werkelijkheid bekeken door de bril van je denken.
Ik heb gedachten, maar ik ben ze niet
Kijk je daarentegen door de bril van het bewustzijn, dan zie je iets anders. Dan zie je dat je gedachten hebt, maar ze niet niet bent. Dan zie je dat je gevoelens hebt, maar ze niet bent. Dan weet je dat je bewustzijn bent. Bewustzijn dat gedachten en gevoelens overstijgt. Maar hoe kun je nu in harmonie leven in een wereld die in alles verdeeldheid en tegenstellingen weerspiegelt? Je wilt slank en gezond zijn, maar het eten is zo lekker. Je wilt rijk zijn en in overvloed leven, maar het is zo ontzettend spannend om uit je comfortzone te komen. Je wilt het liefst je droom achterna reizen, maar de veiligheid en zekerheid van je vaste baan is je ook veel waard. Je wilt liefde en verbinding in je relatie, maar je hebt ook behoefte aan autonomie en tijd voor jezelf. Herken je ze?
Dualiteit weerspiegelt
Als we ons verbinden met de gedachtes (zo’n 60.000 per dag) die aan ons geestesoog voorbijtrekken, dan ervaren we vaak die strijd. Een strijd die je in jezelf ervaart, die de dualiteit weerspiegelt en die je terugziet in je leven van alledag. En zolang je denkt dat je je gedachtes bent, zolang je je identificeert met je gedachtes, zolang je dat doet, zul je die strijd ook blijven ervaren. Een innerlijke soms gespannen dialoog met jezelf en met de wereld buiten je.
Je bent je gedachtes niet
Het is wat ik heel lang heb gedaan…. Me vereenzelvigen met mijn gedachtes. Ik was mijn gedachtes. Ik was wat ik dacht dat ik was. Klinkt misschien een beetje ingewikkeld, als je nog nooit over dergelijke dingen hebt nagedacht. Een eerste stap in de richting van de wereld van eenheid heb ik vele jaren geleden gezet. Van een cursus filosofie, een opleiding Jungeaanse psychologie, allerlei andere opleidingen en trainingen tot aan mindfulness zo'n twintig jaar geleden. Dat hele traject was nodig om mij ervan te doordringen dat ik niet mijn gedachtes ben.
Dualiteit of balans?
Misschien dat jij die weg sneller bewandelt dan ik, misschien ook niet. In ieder geval heb ik al die kleine stapjes nodig gehad om de rust in mezelf en het hier en nu te vinden en te ervaren. En om te weten, te zien en te begrijpen dat er een weg middendoor is. Dat het niet nodig is om altijd maar weer de uiterste pieken en dalen op te zoeken. Niet dat die weg middendoor altijd gladjes verloopt hoor. Er zijn best wel schommelingen en die voelen ook prima. Want hoe zou het zijn als je alleen maar licht had en geen donker meer kon ervaren? Lijkt me helemaal niks. Maar het voelt wel veel meer in balans daar in het midden.
Genieten en groei
En vanuit dat midden kijk ik naar links, naar de dalen, en kijk ik naar rechts naar de toppen. Soms maak ik een uitstapje naar links en soms een uitstapje naar rechts. Naar links om te ervaren dat ik via die dalen weer een stukje verder groei op mijn weg. Naar rechts om te genieten van al het mooie dat het leven op mijn pad brengt.
Waar ligt de weg?
Grote vraag voor veel mensen is waar ze die weg kunnen vinden… Het bijzondere is, dat het leven je die weg als vanzelf wijst. Als het jouw tijd en plaats is om het pad in het midden te gaan vinden en te bewandelen, dan komen de juiste mensen en situaties op je weg om je te laten zien welke kant je op kunt gaan. Of je dat ook doet, hangt er vanaf of je in staat bent om voorbij je denken te kunnen komen. Voorbij je denken op die plek waar het stil is in jou. Waarin je je verbonden voelt met jezelf en met alles om je heen. Want op die plek is er een innerlijk weten welke weg je hebt te volgen. En tot het moment dat je zo ver bent, is iedere weg een goede weg. Uiteindelijk verdwaal je nooit….
Leven vanuit de neutraal stand
De kunst bij het leren loslaten is om zoveel mogelijk te leven in de neutraal stand. In wat je zou kunnen noemend de verticaal stand. De tijd verstrijkt van links naar rechts of andersom misschien bij jou. Of misschien loopt de tijd bij jou van achter naar voor. Maar in de neutraal stand in het hier en nu ben je met je aandacht in het hier en nu. Je bent alleen maar aanwezig zonder te oordelen en je voelt wat je voelt in je lichaam. Je denken vergelijkt en oordeelt en kan nu eenmaal niet anders dan dat. En ook dat is niet goed en niet fout. Het is wat het is. Tijd bestaat nu eenmaal alleen in ons denken, in ons hoofd. En ieder oordeel dat je inbrengt is een daad van verzet tegen wat er is. En nogmaals: in feite geldt dat ook voor een positief oordeel. Want dan ben je in verzet tegen het omgekeerde. Ben je daarentegen in de neutraal stand, met je aandacht in het hier en nu, dan laat je als vanzelf alle andere dingen los. En de kans is dan best wel groot dat als vanzelf loslaat en je je heel gelukkig gaat voelen en je die flow en moeiteloosheid ervaart. Ik wens je daarom veel hier en nu tijd en voelen toe en dat jouw blaadjes de komende tijd als vanzelf los gaan laten. Meer lezen over loslaten? Lees dan verder in het artikel: Hoe je je verleden los kunt laten.
Korte meditatie: Loslaten
Coaching
Loop je rond met vragen ten aanzien van je werk of je leven? Weet je vooral wat je niet wilt, maar niet wat je wel wilt? Heb je misschien een andere rol in je werk gekregen? Er zijn vele aanleidingen om in een coach traject te stappen. Mijn coaching bied je steun en brengt je rust, bevrijding, helderheid of waar nodig een duw in de rug in de richting van jouw verlangen. Met mijn manier van werken ontstaat er rust in je hoofd en raak je los van oude opgespaarde emoties. Of het nu gaat om angst, somberheid, burn-out of andere klachten. Door de coaching ontstaat er ruimte, heling en helderheid, waardoor binnen en buiten weer met elkaar op een lijn komen te zitten.
Coaching kan op vele terreinen worden ingezet. Ik ben vooral gespecialiseerd in de volgende onderwerpen: Onzekerheid en twijfel, faalangst, beter voor een ander zorgen dan voor jezelf, verwerken van nare gebeurtenissen in je leven, baanverlies, relatieproblemen, conflictsituaties, onvermogen je doelen te bereiken, negatieve emoties en stress geen of weinig energie, depressieve klachten of burn-out. Wil je ook leren moeiteloos je doelen te bereiken?