Wat ben je waard?

Regelmatig kom ik tegen dat als een vrouw een eigen bedrijf wil starten ze de neiging heeft alles in de verklein stand te zetten. In tegenstelling tot mannen die een bedrijf hebben, heeft zij een bedrijfje. Waar mannen zichzelf omhoog bluffen en zichzelf regelmatig overschatten, doet zij het omgekeerde. Te lage prijzen vragen, of: Helemaal niks rekenen. Vaak geeft ze veel te veel weg. En laat ik ook maar hand in eigen boezem steken. Toen ik voor mezelf begon had ik ook die neiging.

Wat is je product waard?

Zodra ik als (hoogsensitief mens ook maar enig signaal oppikte dat een potentiële klant geen of weinig geld had, deed ik het wel voor niks of tegen een (veel te) laag tarief. Het gevolg was dat ik ook regelmatig ‘lastige’ klanten had. Want als je niet veel hoeft te betalen, wat is jouw product dan nog waard? Moet ik jou wel serieus nemen? Is dan zo’n onbewust proces dat dan een rol gaat spelen.

Ik dacht al dat ik het niet waard was

En dat onbewuste proces versterkt dan het gevoel weer dat je het nog niet waard bent. En dat dacht je toch al van jezelf. Dus dan zit je in een spiraal waar je niet in moet willen zitten. Je creëert daarmee in jouw buitenwereld wat in jezelf zit. Jij gelooft niet echt dat je meer waard bent en dat is precies wat je daardoor ook tegenkomt in je buitenwereld. En de enige die dat veranderen kan ben je zelf.

Lastige keuze

Toen ik dat mechanisme door begon te krijgen, heb ik die lastige keuzes gemaakt. Mijn prijzen verhoogd en veel minder gratis en te goedkope trajecten weggeven. Als iemand nu niet zoveel betalen kan, dan zoek ik naar een oplossing die beter past bij de wet van geven en ontvangen. Ik kijk dan naar wat de ander mij eventueel kan brengen, waardoor een soort ruilhandel ontstaat. Of we spreken een betalingsregeling af. Het resultaat is dat ik veel leukere klanten heb en een betere omzet. 

Waarde toekennen aan jezelf

Maar dat begint allemaal met het toekennen van voldoende waarde aan wie jij bent. En met geloven dat je de wereld iets te bieden hebt wat waarde heeft. Als jij daar niet in gelooft, waarom zou een ander dat dan wel doen? Die ander ‘ruikt’ het gewoon als jij niet in jezelf gelooft.

Doe maar gewoon

Dat is een proces wat meestal onbewust plaatsvindt, maar je reageert wel sterk vanuit je ‘oude’ overtuigingen die je van huis uit hebt meegekregen. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Wie voor een dubbeltje geboren wordt, wordt nooit een kwartje. Geld stinkt. Geld is niet belangrijk. Ik ben niet belangrijk. En meer van dat soort onzin overtuigingen die maken dat je jezelf niet de waarde geeft die nodig is om je op een adequate manier te laten betalen voor jouw waarde. Je straalt je overtuigingen uit en wordt bevestigd in wat je toch al over jezelf dacht.

Stabieler bedrijf

Overigens heeft elk nadeel zijn voordeel zo je weet. Het gevolg van de blufpoker is dat er veel meer mannen in de eerste drie jaar van hun ondernemerschap failliet gaan dan vrouwen. Door hun voorzichtige strategie bouwen vrouwen rustiger maar wel stabieler aan hun bedrijf.

Wat is jouw toegevoegde waarde?

Neemt niet weg dat jezelf onderwaarderen en onder laten betalen niet de meest effectieve manier van je bedrijf runnen is. Dus zie jezelf en jouw werk als een product dat je levert en kijk bij het vaststellen van wat je wilt vragen vooral naar de waarde die je toevoegt aan het leven van de ander.

De waarde van het wegnemen van kiespijn

Wat ik daar een mooi voorbeeld van vind is het volgende verhaal. Lees maar mee. Peter had ontzettende kiespijn en de hele nacht niet kunnen slapen. Hij wilde echt heel graag met spoed naar de tandarts, want zijn pijn was niet meer te harden. De tandarts hielp hem in een pijnlijke tien minuten boren van zijn pijn af en gaf hem een gepeperde rekening waarop Peter protesteerde dat het wel heel veel geld was voor tien minuten werk. De tandarts die zich wel bewust was van zijn waarde reageerde met: Had je liever een behandeling van anderhalf uur gehad?

Wat is jouw waarde?

Geef jij jezelf de waarde die jou toekomt? Of zijn jouw prijzen ook te laag? Geef je (te) veel gratis weg? Heb je tips hoe je jezelf meer waarde kunt geven?

Zelfvertrouwen voor vrouwen

Gratis e-book Liever Assertiever downloaden?

Meer informatie over hoe je grenzen stelt en goed voor jezelf kunt zorgen zonder de ander daarbij uit het oog te verliezen? Vraag dan mijn gratis E-book Liever Assertiever aan!

Leuk of waardevol artikel?

Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen? 

Website-reacties op dit artikel

Gerda op dinsdag 14 mei 2013 om 20:27
Iedereen krijgt met hobbels te maken, de een wat meer dan de ander.
Ook ik heb veel levenslessen mee moeten maken om te komen waar ik nu ben. Jong getrouwd (19), twee maal gescheiden, nu voor de derde keer getrouwd, gelukkig, een man die soortgelijke dingen heeft meegemaakt, serieus in het leven en die me eindelijk het gevoel geeft dat ik het waard ben. Hij heeft wel Chronische Lymfatische Leukemie, maar is ondanks dat positief. Kijkt naar mensen die nog minder kunnen dan hem. Dat en nog meer bewonder ik in hem. Mijn werk in de zorg bij Psycho Geriatrische cliënten in de thuissituatie maakt mijn leven meer waarde vol. Als een dementerende cliënt staat te klappen bij haar deur, omdat ik bij haar kom om haar te ondersteunen is dat toch waardevol. Natuurlijk zijn er ook mindere momenten, maar deze groep mensen beseft dat niet en hoe zijn wij als we ouder worden en het moeilijk vinden om hulp te accepteren. Door mijn opvoeding en achtergrond(arbeidersgezin) voelde ik mij ook vaak minderwaardig, maar gelukkig is dat deels wel veranderd. Open zijn en humor brengt vaak een opening.

Sonja op dinsdag 14 mei 2013 om 06:40
Hoi Lucytje
Ja heel herkenbaar jou verhaal.
Ik ben destijds ook met behulp van De AA en verder op eigen kracht van de drank afgekomen, heb nog jaren anderen mensen daarmee geholpen en ben er nu over aan het denken om weer eens te gaan kijken of ik misschien bij de AA nog iets voor iemand kan betekenen, niet voor mezelf ik heb geen moeite meer met drank en misschien ook niet de goede plek om iets te willen gaan doen maar ik weet niet wat ik anders zou moeten gaan doen, ik heb verder ook niks bereikt in mijn leven, en ben ook pas 50 jaar, ik wens je nog heel veel geluk een goede gezondheid en fijne jaren samen met je man en kinderen.
Liefs Sonja

Lucytje51 op dinsdag 14 mei 2013 om 03:10
ik herken mij in grote lijnen aan het verhaal van sonja. mijn zelfwaardering is ook nul heb als kind geen gelukkige jeugd gekend en ben dan ook nog misbruikt. dat tekent je voor het leven. ik ben ook twee keer met de verkeerde man getrouwd waar ik meer slagen van kreeg dan eten . ik heb me da ook vergrepen aan de drank. had 4 kinderen waar ik door mijn drankprobleem bijna niet voor kon zorgen .
tot ik besefte dat het voor de kinderen niet verder kan.ik ben van de drank af en heb dat op eigen kracht gedaan zou eindelijk trots op mezelf moeten zijn maar dat ben ik niet. ik ben 2 keer gescheiden .
ik heb nu een hele lieve man die alles voor me doet. en een hele lieve dochter als ik iets niet durf doet zij het voor me. ik ben nu 51 jaar en denk soms wat heb ik bereikt in mijn leven. ik wilde iets bereiken in leven maar daar is het nu te laat voor. dus zelfwaardering en jezelf graag zien dat ken ik niet .

Willeke op maandag 13 mei 2013 om 11:44
Wauw Maarten, wat heerlijk als het zo loopt!! Wat zal dat een goed gevoel en een kick geven, ik ben er druk mee bezig om het tij te keren voor mezelf en ik denk dat je gelijk hebt in de denkwijze dat je eerst moet weten wat je wel en ook niet wil en dan voor de dingen die je wel wil moet gaan staan! mooi voorbeeld heb je gegeven, dank je wel...

Maarten Smit op maandag 13 mei 2013 om 10:19
Mijn zelfwaardering is hoog. De talenten als beelddenken en hoogsensitiviteit benut ik ten volle. Als de klik er niet is met de klant (ik wil alleen maar leuke betalende klanten) dan zeg ik ook nee in het volste vertrouwen dat het goed komt. En dat is ook altijd zo. Van tevoren bepaal ik met de client dat ze het hele pakket afnemen (bijvoorbeeld ; 4 ik leer anders sessie, werkboek en 2 potjes visolie en nazorg en anders gaat het niet door. Geeft rust en alleen maar ideale klanten. Ik ben het waard. En, misschien nog wel belangrijker; ik ben niet mijn gedachten, dus ook niet de negatieve gedachten. In mijn werk met hoogsensitieven durf ik als hoogsensitief zelf ook assertief te zijn. Heb heel veel te bieden en daar hangt een prijskaartje aan. Schept ook duidelijkheid en klanten komen bij me terug, worden zelfs mijn ambassadeurs. Mijn belangrijkste bron voor zelfwaardering ligt voor een deel in de beschermde jeugd en voor een deel in het leven zoals ik dat leef tot nu toe. Een van mijn specialiteiten in mijn dagelijks contact is The Work van Byron Katie. Dat was en is de grootste bron van mijn zelfwaardering. Dat gun ik iedereen.

Wilma op maandag 13 mei 2013 om 09:30
Las eerst het verhaal van Sonja. Wat doen mensen elkaar toch aan! Natuurlijk heb ik mijn eigen verleden en mijn eigen problemen met zelfwaardering. Het meest lastige vind ik dat de negatieve gedachten steeds op de loer liggen. Het blijft ook een vorm van 'zelfverdediging'. Als je al negatief denkt, val je minder diep als er door de buitenwereld een negatieve uitspraak bovenop wordt gestapeld. Positief neutraal denken blijft een doorlopend aandachtspunt. In dat kader was de roman 'De gele ogen van de krokodillen' van Katherine Pancol niet alleen leuk maar ook leerzaam om te lezen. Gewoon bij de bieb te leen.

Willeke op maandag 13 mei 2013 om 09:27
tja, dit is eigenlijk precies hoe het mij ook vergaat, zielig vinden van mensen, mezelf weggeven, mijn expertise weggeven en wanneer ik een standpunt inneem en mezelf serieus neem, mezelf de waardering toeken die ik verdien blijft iedereen weg. kom ik niet overtuigend over? is het gewoon dat ik een andere weg moet zoeken, op verschillende manieren heb ik het allemaal wel geprobeerd maar ik doe het tot nu toe gewoon niet goed. maar wat ik niet goed doe en voel en denk en weet en vind ...... vertel het me maar!! ik ben het zo zat om te struggelen en met zoveel moeite een klein beetje vooruit te komen, wil nu wel eens gewoon moeiteloos datgene bereiken waarin ik goed tot mijn recht kom. maar ik geef niet op en probeer het telkens opnieuw en eens zal daar dan voor mij ook dat mooie, succesvolle leven komen!!

Sonja op maandag 13 mei 2013 om 08:13
Mijn zelfwaardering is nul, als 8 jarige gingen mijn ouders scheiden en op 11 jarige leeftijd hertrouwde mijn moeder met een man in wiens ogen ik niks waard was, ik kon niks was niks en zou ook nooit niks worden, dagelijks en jarenlang werd ik figuurlijk de grond ingetrapt, op 18 jarige leeftijd d.m.v een huwelijk het huis ontvlucht, dat ging niet lang goed, waar mijn stiefvader gestopt was ging mijn man verder, nu met lichamelijk geweld, inmiddels had ik ontdekt dat ik door het drinken van alcohol zekerder werd, een alcoholverslaving volgde, en ook een tweede huwelijk met een man die nog erger was als de eerste, inmiddels van de drank af maar nog lang niet nuchter volgde na het tweede huwelijk een derde relatie met een man die wel zijn handen thuis hield maar me verder beloog en bedroog dat het een lieve lust was, toen ik dan ook pogingen ondernam om ook uit die relatie te stappen werd me letterlijk het mes op de keel gezet en ben ik door toedoen van mijn zus en moeder aan de dood kunnen ontsnappen, mijn huidige huwelijk was wel gelukkig maar sinds 8 maanden vecht mijn man tevergeefs tegen kanker en gaat hij de strijd verliezen,
Ik heb het gevoel dat het leven me straft keer op keer, dus zelfwaardering, wat is dat??