Toen mijn relatie met mijn huidige man een feit was, gingen de dingen in het begin tussen ons niet altijd zo vanzelfsprekend. Ik had een aantal verbroken relaties achter de rug, waarin ik beschadigd was geraakt en waarin ik ook de ander beschadigd heb. Mijn man had een langdurige relatie achter de rug waar hij emotioneel nog niet helemaal los van was en was eigenlijk te snel aan iets anders begonnen. Niet echt een stabiele basis voor een hechte liefdesrelatie. En toch hebben we beiden veel geleerd in en van die tijd.
Bevestiging zoeken bij de ander
Omdat ik mezelf niet belangrijk en goed genoeg vond, zocht ik bevestiging in mijn relatie(s). Die moesten het gat vullen waar ik te weinig eigenliefde had. Het gevolg was dat ik meer van mijn man vroeg dan hij had, omdat hij nog niet los was van zijn vorige relatie. We zijn toen in die begintijd een keer samen naar een coach geweest die ons samenvattend het volgende meegaf: Tegen mijn man zei hij: Hou haar vast, anders ben je haar kwijt en tegen mij: Laat hem los, want anders ben je hem kwijt…
Val me er niet meer mee lastig!
Loslaten was voor mij heel moeilijk in die tijd. Maar de coach had wel gelijk. Toen ik op een gegeven moment genoeg vertrouwen in mezelf had zodat ik in staat was om te denken: Het maakt niet uit of hij twijfelt of niet, als hij mij er maar niet mee lastig valt, veranderde er al van alles. Ik heb mijn man destijds ook precies datzelfde gezegd. Het is mij best als je twijfelt. Ik kan je daarin niet tegenhouden. Maar ik kan wel goed voor mezelf zorgen en vraag je dus om mij er niet meer mee lastig te vallen.
Er is wat er is
Dat betekende in de praktijk dat hij mij niet meer uit zichzelf vertelde over zijn twijfel. En ik had wel de les dat ik vervolgens niet steeds aan hem moest vragen wat hij dacht en voelde, want dan kreeg ik alsnog de twijfel om mijn oren. Het gevolg van geen of minder energie steken in de twijfel was dat de twijfel ook minder werd. En op een gegeven moment was het voor mij ook gewoon echt klaar. Het maakte me niet meer uit of hij twijfelde. Ik was er oké mee als we bij elkaar bleven, maar ook als het over zou gaan. Er is wat er is, nietwaar?
De twijfel accepteren
En in mijn beleving was dat doorslaggevend. Mijn acceptatie van zijn twijfel zorgde ervoor dat de twijfel uiteindelijk verdween. Mijn man hoefde niet meer iets of iemand anders te zijn dan hij was. Hij mocht gewoon zijn twijfel hebben. En samen hebben we het heel goed nu. We laten elkaar vrij om te denken en voelen wat we willen. We proberen niet (wat ik in de eerdere relaties wel deed) de ander te veranderen. Wel doen we iets dat volgens mij cruciaal is in een goede stabiele relatie. We delen wat ons bezig houdt: Wat we denken en voelen, net als in het volgende verhaaltje:
Monique stond op het punt te gaan trouwen met de liefde van haar leven. Op de avond voor haar trouwdag zat ze met haar moeder op een bankje aan het strand naar de ondergaande zon te kijken. Ze was met haar moeder in een moeder-dochter gesprek toen ze haar moeder het volgende vroeg:
Mam. Pap houdt van je en voor zover ik weet is hij je altijd trouw geweest. Wat heb jij gedaan waardoor je dat voor elkaar hebt gekregen? En wat kan ik doen om ervoor te zorgen dat Auke mij ook zo trouw blijft en steeds van mij blijft houden?
De moeder van Monique bleef even stil en leek in zichzelf gekeerd te zijn. Ze dacht na over de voor haar dochter cruciale vraag zo vlak aan de vooravond van een grote verandering in haar leven. Ineens bukte ze zich en vulde haar beide handen met zand. Ze ging voor haar dochter staan en ze zei verder niets. Ze hield haar beide handen met de palm omhoog gericht. De ene hand hield ze open en de andere hand kneep ze zo stevig dicht dat het zand er langzaam uitvloeide. In de open hand glinsterden de zandkorrels nog steeds in het licht van de ondergaande zon, toen haar moeder begon te praten.
Kijk, zei ze. Trouw zijn aan elkaar gaat over trouw zijn aan jezelf en over jezelf open stellen voor elkaar. Liefde gaat niet over elkaar bezitten, over elkaar ‘hebben’. Zoals je kunt zien verdwijnt dat wat je te krampachtig vasthoudt en wat je in vrijheid en met een open mind tegemoet treedt, zal bij je willen zijn. Een gesloten en krampachtige hand kan maar zeer beperkt geven en delen. Maar wat in openheid wordt gegeven en gedeeld zal de wet van geven en ontvangen in werking zetten en ervoor zorgen dat de stroom van liefde eindeloos doorgaat. Het is juist het elkaar in liefde vrij laten wat de ander doet besluiten trouw te willen zijn.
Rust en vrede in jezelf vinden?
Jezelf steeds beter leren kennen en het contact met je lichaam leren herstellen? Meld je dan aan voor de 8 weekse online training Liever Gelukkig met Mindfulness.
Of download mijn gratis E-book: Liever Gelukkig met mindfulness.
Geleide meditaties - visualisaties
Leuk of waardevol artikel?
Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?
