Het zal je misschien nog niet meevallen te accepteren, als ik je zeg dat ook stress een keuze is. In feite is alles, al je emoties en alles wat je ervaart een keuze. Misschien niet altijd een bewuste keuze, maar wel een keuze.
Je hebt altijd keuze
Of je nu een druk of juist geen druk leven leidt. Of je aan de drank bent en een puinhoop van je leven maakt. Of je vreet je vol aan de chocolade en elke keer als je in de spiegel kijkt moet je constateren dat je lijf daar niet mooier en gezonder van wordt. Wat het ook is, alles in je leven is een keuze. En sommige keuzes leveren stress op.
Kwaliteit van je keuzes
De kwaliteit van je leven wordt heel basaal bepaald door de kwaliteit van je keuzes. En vaak is het dan wel zo, dat hoe bewuster je keuzes, hoe beter de kwaliteit ervan. Want wanneer je bewuste keuzes maakt ben je ontsnapt aan in ieder geval een deel van je conditionering. Ontsnapt aan de automatische stimulus - respons reactie.
Kip zonder kop
Vaak draven we met zijn allen als een kip zonder kop door in wat we aan het doen zijn. Steeds maar bezig met wat we nu weer willen bereiken. Of bezig met het vermijden van alles wat ons allemaal zou kunnen gebeuren. De ene berg heb je nog niet beklommen of je denkt al na over de volgende. Van de ene deal flitsend door naar de volgende deal. Van het ene in het andere vallend en vanuit het idee dat we te weinig tijd hebben om alles te kunnen doen en alles wat we willen (of moeten van onszelf) te kunnen ervaren.
Ik creëer wat er in mijn leven is
Maar als je het goed beschouwt heb je elk moment opnieuw de keus om steeds opnieuw de kwaliteit van je leven vast te stellen en te creëren wat jij wilt dat er in je leven is. Het moment dat ik ontdekte dat ik die keus had, staat me nog scherp voor ogen. De ontdekking zelf was in een vrij negatieve setting, maar het bewustzijn dat ik zelf creëerde wat er in mijn leven was, was voor mij een schokkende ontdekking. Niks slachtoffer van de omstandigheden. Ik deed het zelf! Alles wat ik niet wilde dat er was, had ik zelf gecreëerd. Vol ongeloof keek ik naar de puinhoop in mijn leven om te moeten constateren dat ik het was die ze had gemaakt.
Dat geldt niet voor mij
Misschien denk jij nog wel dat het voor jou niet geldt. Dat jij toch echt slachtoffer bent van allerlei nare dingen die er in je leven plaatsvinden. En hoewel je niet alles wat er in je leven gebeurt kunt regelen of vermijden, heb je wel 100% keus in hoe jij ervoor KIEST om te gaan met wat er in je leven wil zijn. Verzet je je, dan steek je er energie in en wordt het groter. Accepteer je wat er is, dan heb je de eerste stap naar een kwalitatief beter leven gezet.
De eerste stap
Helaas is het bewustzijn daarvan alleen vaak niet voldoende om in een keer een ander leven te hebben, maar het is wel de allereerste en meest belangrijke stap en ontdekking om andere keuzes te kúnnen maken. Veel van de keuzes die ik maakte, waren keuzes vanuit objectverwijzing. Ik maakte, door hoe ik geconditioneerd was, door wat ik had ervaren in mijn leven en de betekenis die ik daaraan had toegekend, mijn omgeving belangrijker dan mezelf. Ik paste me keer op keer aan aan anderen. Ik gaf meer van mezelf weg dan ik had. En ik leefde daardoor vele jaren in tekort. In tekort en in de stress. Door de stress en doordat ik zo slecht voor mezelf zorgde creëerde ik fibromyalgie in mijn lijf. Elke dag opstaan met pijn. Niet best. Een van mijn exen vroeg een paar jaar geleden nog eens heel bezorgd of ik nog steeds zoveel pijnstillers slikte. Want dat was hem kennelijk wel bijgebleven. …
Ik kies voor mezelf
Ik slik niks meer. Al jaren niet meer. Want in dat proces van bewustwording van mijn keuzes heb ik voor mezelf gekozen. En daarmee niet tegen de rest van de wereld. Want die heeft in dat keuzeproces wel een plek. Maar niet meer de eerste plaats. Want daar sta ik nu. Op nummer 1 in mijn leven. Mezelf gevend wat ik nodig heb. En omdat ik mezelf nu geef wat ik nodig heb, heb ik genoeg over om te delen. En ik deel graag en veel en met liefde. Om dat ik genoeg heb en ik goed voor mezelf zorg. En de stress? Die is voor 95% weg. En die 5% stress koester ik. Want die helpt me om te groeien naar steeds een ander niveau van bewustwording in mijn leven. Af en toe even uit mijn comfortzone om weer een nieuwe stap te maken. Maar daar kies ik dan wel zelf voor, die stress….
Weet jij nog wanneer?
Kun jij je ook nog herinneren wanneer je je bewust werd van je eigen verantwoordelijkheid voor je leven? Weet je nog wanneer je je bewust werd dat niemand anders dan jij de keuzes in jouw leven maakt? Of voelt het voor jou nog alsnog het leven je overkomt? Deel het en laat anderen door onze ontdekking ook zichzelf ont-dekken. Opdat we allemaal worden wie we zijn: Vrij en met de keus voor af en toe een beetje stress.
Rust en vrede in jezelf vinden?
Jezelf steeds beter leren kennen en het contact met je lichaam leren herstellen? Meld je dan aan voor de 8 weekse online training Liever Gelukkig met Mindfulness.
Of download mijn gratis E-book: Liever Gelukkig met mindfulness.
Geleide meditaties - visualisaties
Leuk of waardevol artikel?
Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?
Website-reacties op dit artikel
Frank Brilman op vrijdag 1 november 2013 om 09:37
Keuze!
Keuze is ook een keuze.
Ik heb in omarming van jouw stelling veel gehad aan het feit dat ik bij een keuze soms ( heel menselijk) de verkeerde keuze maak. (Ontkennen, anderen de schuld geven, vluchten in druk, etc.). Ik heb geleerd dat te erkennen en met te vergeven en de juiste acties te ondernemen. 'Pro active recovery'
Gretha op maandag 7 oktober 2013 om 21:38
Mooi artikel, Nelly! Stress is een keuze. Oftewel je geluk is niet afhankelijk van dingen buiten ons om, maar van de manier waarop wij die zien en hoe wij ermee omgaan.
Heel waar, maar nog niet altijd makkelijk! Bedankt weer even voor eye-opener!
Ineke op maandag 7 oktober 2013 om 14:15
Wat een uitdagende gedachte! Het is voor mij weer een stap verder gedacht in verantwoordelijkheid nemen in mijn eigen leven.
Een van mijn keuzecriteria als ik word gevraagd iets te doen, is krijg ik er energie van, word ik er blij van als ik dit ga doen. En dan nee zeggen als dit niet het geval is (en dat oke vinden van mezelf).
Stress, besef ik me, is voor mij een signaal. Ik vraag mezelf dan af: heb ik verwachtingen van mezelf (of de ander) in deze situatie die niet realistisch zijn. En wat kan ik daar dan aan doen, zodat ik geen slachtoffer ben.
Gerdien op maandag 7 oktober 2013 om 10:38
Stress overkomt je vooral onbewust en houd je gevangen. Niet voor niets bestaat het gezegde dat stress meer kapot maakt dan je lief is. Het komt wel wat makkelijk over om te zeggen dat stress een keuze is, want de omstandigheden die stress veroorzaken zijn vaak een feit. Maar je eigen stress kun je wel gigantisch verminderen door elke keer te beseffen dat je een keuze hebt om je eigen stress te verminderen.
