Tijdgebrek of kiespijn?!

In deze tijden van druk, druk, druk en veel te doen en te weinig tijd, wil ik hierin een relativering met je delen. Natuurlijk is het zo dat onze werkelijkheid er anders uitziet dan zo’n 50 of 100 jaar geleden. Ik weet nog wel dat in mijn jeugd het nog vaak zo was dat ik me verveelde. Dat ik het idee had dat ik niks te ‘doen’ had. Er was geen internet, geen social media, zelfs een poos geen tv. We speelden als kinderen op straat, deden schuillokkie, tikkertje of haalden kattenkwaad uit. Als ik dit zo schrijf kan ik niet anders dan concluderen dat ik tot een andere generatie begin te horen… Naja, maakt niks uit. Ik heb een hartstikke leuk leven en mijn grijze haren staan me goed, al zeg ik het zelf…

Prikkels en keuze

Er waren destijds niet zoveel prikkels en al helemaal niet zoveel keuzes. Je ging doen wat je ouders ook deden of je deed juist het tegenovergestelde. Veel keuze was ook daar niet in. Er waren geen honderden verschillende opleidingen en ook in de beroepen was veel minder keus. Dat is tegenwoordig wel anders. Je hoeft nu van mij niet te verwachten dat ik ga zeggen dat het vroeger beter was. Elke tijd heeft zijn eigen voordelen en nadelen. Maar wat wel duidelijk is, is dat het informatietijdperk waarin we nu leven, andere eisen stelt aan mensen. En soms valt het nog niet iedereen mee om zo snel daarin mee te kunnen. Er zijn veel prikkels. Veranderingen volgen elkaar veel sneller op. En we weten bij wijze van spreken wat onze buurvrouw in Australië aan het koken is. Niets mis mee en soms ook best leuk, maar het heeft een keerzijde.

Alles willen meemaken

Die keerzijde is dat sommige mensen graag alles willen meemaken en ervaren. En alles meemaken en ervaren heeft tot gevolg dat het druk wordt. Druk in je hoofd, in jezelf en in je leven. Misschien schiet je nu onmiddellijk in de weerstand en zeg je: Ja, maar, ik hoef niet zo nodig alles mee te maken, maar ik ervaar ook druk… Dat kan. Ook als je denkt dat je niet alles hoeft mee te maken, kun je last hebben van een gevoel van tijdgebrek. Al die verschillende prikkels, uitnodigingen en mogelijkheden vragen nu van je om nee te zeggen. Om keuzes te maken. Om dicht bij jezelf te blijven en jezelf af te vragen: Wat is nu echt belangrijk voor mij? Dit in grote tegenstelling tot vroeger waarin het vooral ook de kunst was om jezelf te vermaken.

Van wie moet je?

Veel van wat er voorbij komt is leuk, of je denkt dat het moet... Maar is dat ook zo? Moet je wel al die verjaardagen meemaken? Wil je ook echt al die dingen die je kunt? Je gelukkig voelen hangt niet af van het meemaken van van alles. Je gelukkig voelen, kun je voor kiezen. Elk  moment van de dag opnieuw. Jezelf op regelmatige basis afvragen: Is dit wat ik echt wil? Is dit waar ik behoefte aan heb? En: Hoe voel ik me nu?  helpt je om te onderzoeken wat nu echt belangrijk is voor je. Het maakt je ook meer bewust van hoeveel tijd en energie je verliest in totaal nutteloze gesprekken op Facebook…

Wat is echt belangrijk?

Of misschien krijg je juist energie van die gesprekken. Dat kan ook. Want het gaat er niet om, moraliserend te stellen dat het ‘fout’ is om te genieten van Facebook of andere Social media. Zolang jij je daar gelukkig bij voelt, blijf het vooral doen! Mijn punt is veeleer: Word je bewust van wat echt belangrijk is voor jou! En steek daar vooral je tijd en je energie in! En als je meer wilt weten over hoe je om kunt gaan met tijdgebrek, dan download je toch gewoon even mijn E-book: Tijdgebrek of kiespijn?! Een beetje paradoxaal is dat wel. Heb je weer iets dat je 'moet' of wilt... 

Meer lezen over tijdgebrek en kiespijn?

Download dan nu mijn e-book Tijdgebrek of kiespijn

Wil jij ook de beste versie van jezelf worden?

Mocht je nog een extra zetje in de rug kunnen gebruiken bij het bereiken van jouw doelen of bij het uitvoeren van je wensen, dan kun je je altijd aanmelden voor een van mijn online trainingen of voor coaching.

Website-reacties op dit artikel

Ger op donderdag 20 februari 2014 om 08:33
Heel in het kort iets over mijn steeds weer opnieuw opduikend gebrek aan tijd. Het ligt duidelijk helemaal aan mezelf. Wanneer ik weer eens door tijdgebrek in de knoop raak ga ik bij mezelf te rade wat er nu eigenlijk belangrijk is bij het invullen van mijn tijd. Dan blijkt meestal dat ik heel wat dingen kan schrappen of anders organiseren. Als voorbeeld kan ik noemen de 400 tot 500 mails die ik per dag binnen kreeg (buiten de ongeveer 400 andere berichten) waaraan aandacht gegeven diende te worden. Door de mails anders te 'filteren' bleven deze beperkt tot maximaal 100 op zeer drukke dagen. Door de aandacht anders en gerichter te verdelen bespaarde ik ook hierop zeker 50% tijd. Al met al doe ik nu alles op mijn gemak tot het moment weer daar is dat ik weer VOL zit, door steeds meer er bij te doen. Dan begint de cirkel weer opnieuw.

Paula op woensdag 19 februari 2014 om 20:48
Heel interessant. Ik was al begonnen met het stellen van prioriteiten en het maken van keuzes. Facebook is iets wat ik bijvoorbeeld uit mijn leven heb gebannen omdat het mij veel tijd kost en (negatieve) energie. Ik maak keuzes voor een gezonde levensstijl en prettige contacten met vrienden. Ondertussen motiveert dit boekje mij wel weer extra om binnenkort eens goed de tijd te nemen om weer beter te bepalen waar ik tijd aan wil besteden, maar vooral HOE ik dat wil gaan doen. Ik heb al de missiegenerator gedaan en ik denk dat ik mij maar eens ga bepalen bij het effectiever indelen van tijd, want op de een of andere manier glipt dat als water door mijn vingers en weet ik soms niet waar het blijft. Bedankt hiervoor.

FJ op woensdag 19 februari 2014 om 11:07
Voor wie doe ik dit nu eigenlijk? Voor mezelf of voor een ander? Krijg ik er energie van of kost het me alleen maar energie? En wat voel je je sterk uiteindelijk als je inderdaad nee hebt gezegd, wat een kracht! Niks egoïstisch, juist doelbewust kiezen voor mezelf, want dat is wat ik nodig heb en ik ben belangrijk voor mezelf.

Marita Spits op maandag 17 februari 2014 om 19:24
Druk druk tja wie heeft er geen last van ,maak het dagelijks mee in de winkel waar ik werk .
Mag ik even voor mijn parkeermeter loopt af of mijn bus vertrekt zo ,en dan praat ik over dames van een aardige gevorderde leeftijd waarvan je verwachten mag dat ze wel tijd hebben.
En kijk eens om je heen alles moet snel gaan we koken tegenwoordig zelfs snel lig je in het ziekenhuis als het even kan huppekee naar huis .dus we leven in een snelle wereld en de jeugd weet niet beter het is dus aan ons rijpere personen om het de jeugd bij te brengen om ook eens adem te halen alles de boel laten en aan je zelf denken,relaxen , praatje maken enz.
Trouwens ik moet eerlijk zijn ook ik heb het druk haha

Ingrid op maandag 17 februari 2014 om 11:28
Wij hebben niks met verjaardagen en vieren onze verjaardagen niet met familie/vrienden.Er wordt van mij ( ons gezin ) verwacht dat we wel bij alle verjaardagen komen. Liever gaan we wandelen, fietsen, lezen of iets anders doen. We zeggen vaak nee en dat wordt zeker niet gewaardeerd. Met een drukke werk/ schoolweek willen we niet in de weekenden van de ene naar de andere verjaardag vliegen. De keuze wordt elke keer genomen door goed naar jezelf te kijken en je af te vragen heb ik daar zin in, of wil ik liever iets anders doen. Daarnaast plannen we in de agenda tijd voor onszelf :-)

Akaash op maandag 17 februari 2014 om 10:29
" Is dit wat ik echt wil? Is dit waar ik behoefte aan heb? En: Hoe voel ik me nu? " Een wijze persoon zei tegen mij, het is niet erg om van tijd tot tijd egoïstisch te zijn. Juist "quality time" voor jezelf nemen is belangrijk. Dus inderdaad, wat is echt belangrijk? Dezelfde wijze persoon gaf aan dat het OKAY is om de minder positieve mensen in je omgeving geen aandacht te geven. Dit laatste gaat niet altijd in deze maatschappij. Tenminste mentaal blokkeren? Of anders gezegd, heb de juiste 'positievelingen' om je heen... Dat proberen, is al een (positieve) taak op zich voor mij..

Nel op maandag 17 februari 2014 om 10:27
heel herkenbaar zelf had ik ook nooit tijd en dan vooral voor mezelf niet altijd tijd voor anderen afspraken enzo tot ik mezelf tegenkwam en in een depressie raakte voelde dat ik niet had geleefd en alleen maar werd geleefd uiteindelijk langzaamaan voor mezelf gekozen wat bij veel mensen op weerstand stuitte want ik was een egoist en zei niet maar vaak ja maar vaker nee .... nu nog steeds bezig met leren om tijd te maken voor mezelf en het lukt langzaam maar zeker.