Je wordt van nature in een pure en oorspronkelijke staat geboren, waarin alles nog mogelijk is. Dat is ook de staat zoals je werkelijk bent. Je voelt (nog) geen schaamte, schuldgevoel, angst… Je hebt geen last van allerlei beperkende en negatieve gedachtes, zorgen, gebrek aan zelfvertrouwen.
Zorgeloos en vrijmoedig
Je wordt volkomen zorgeloos en vrijmoedig geboren, zonder dat je ook maar enige behoefte voelt om je aan te passen. Als kind sta je van nature helemaal in je kracht en beschik je over alle zelfvertrouwen. Je doet alleen maar waar je zin in hebt en wat je leuk vindt. En als je ergens geen zin in hebt, doe je gewoon niet mee.
In het hier en nu
Als kind leefde je in het hier en nu, speels, blij en vrolijk deed je je ding in je leven. Je was continu verwonderd en verbaasd aan het onderzoeken zonder enige vorm van angst. De enige twee vormen van angst waar je mee wordt geboren zijn de angst om te vallen en de angst voor lawaai. Alle andere angst is je aangeleerd door je ouders en je omgeving. Dat zijn ook geen authentieke angsten. Ze bestaan namelijk alleen maar in jouw hoofd.
Aangeleerde angst
De angst om te mislukken, de angst voor succes voor afwijzing, het onbekende, wat zal de buurvrouw wel niet van me denken. Ben ik wel goed genoeg? Je kunt leren om al die angsten in de prullenbak te gooien, waar ze thuis horen.
Ik leer toch nooit lopen
Wat zou er met je gebeuren als je weer vanuit je kinderlijke kijk zou leven? Als je weer net zolang zou blijven proberen te gaan lopen, net zolang totdat je het kunt. Een gemiddeld meisje valt 2100 keer en een gemiddeld jongetje 2400 keer voordat het loopt. Wat zou er gebeurd zijn als je na de 1600ste keer had gezegd: ik stop er mee. Ik leer toch nooit lopen?
Oefenen, oefenen, oefenen
En wat zou er gebeuren als je ook met de andere doelen in je leven niet zou stoppen na 1600 keer ‘proberen/oefenen’? Ben jij net als zoveel volwassenen zo bang om te vallen dat je maar helemaal niet aan iets nieuws begint? Of ben je bang dat het er misschien gek uit ziet als je iets nieuws uitprobeert? Zijn er niet veel belangrijkere dingen in je leven dan er goed uitzien?
Ik val alleen maar...
Stel je voor dat je kind tegen je zou zeggen: Nee hoor, dat lopen is niks voor mij. Ik heb al een keer geprobeerd en ik vind het helemaal niks. Ik val alleen maar…
Illusie in je hoofd
Dit soort angst is aangeleerd gedrag en niets anders dan een illusie in je hoofd. Veel reëler en natuurlijker is het kiezen voor het gegeven dat vrijwel alles toegankelijk voor je is. Zoek het kind in jezelf, de dromer weer eens op. Dat kind in je dat niet geleerd heeft zichzelf zo te beperken met een dergelijke negatieve zelfdialoog als je volwassen jij. Wat zijn jouw dromen? Wat zijn jouw doelen? Waar ga je voor? Wat voor unieke talenten heb jij die je ten dienste van anderen kunt brengen?
