Wie BEN je?

Wie ben je echt? Je antwoord op die vraag is ongelooflijk bepalend voor hoe jouw werkelijkheid eruit ziet. En voor hoe jij je werkelijkheid ervaart. Het antwoord op de vraag: Wie ben je? bepaalt hoe je reageert op ongeacht welke situatie. Wat je over jezelf gelooft, bepaalt hoe je je werkelijkheid waarneemt. En hoe je je werkelijkheid waarneemt bepaalt naar welke informatie je hersens op zoek gaan. Zoek rood en vindt rood. Het fenomeen dat je als je zwanger bent ineens allerlei zwangere vrouwen ziet...

Overtuigingen zijn bepalend

Wat jouw overtuigingen over jezelf zijn is bepalend voor je reactie op ontelbare situaties. Wat je bijvoorbeeld gelooft over iemand, bepaalt hoe je gaat reageren op hem of haar. Als je besloten hebt dat je iemand aardig vindt, dan gaan je hersens volautomatisch op zoek naar informatie over die ander die strookt met dat geloof.

Geloof het of niet

Wat je gelooft over eten bepaalt of je dat eten gaat eten of niet. Als jij ooit een keer als kind spruitjes hebt gegeten en hebt besloten dat je ze niet lekker vond, dan ga je ze echt uit jezelf niet opnieuw eten. Dat lijkt misschien wat simpel, maar alles wat je gelooft over jezelf en over anderen zorgt ervoor dat je ervaart wat je ervaart. Maar wat je over jezelf gelooft is nog wel het allerbelangrijkste.

Wie je bent

Niet alleen over wat je gelooft dat je kunt, maar vooral wat je over jezelf gelooft in termen van wie je BENT. Het zijn niet zozeer onze capaciteiten en kwaliteiten die bepalend zijn. Die zijn vrij stabiel. Wat we doen, doen we op basis van wat we als onze identiteit beschouwen.

Het verhaal van de kikker en de schorpioen

Ik wil je om dat te illustreren het verhaal van de kikker en de schorpioen vertellen.

Er was een schorpioen en die wilde naar de overkant van de rivier. Nu kunnen schorpioenen heel slecht zwemmen... Dus toen hij een kikker zag zitten dacht hij: Dat is nog eens een kans! De schorpioen liep rustig naar de kikker toe en zei tegen hem.

Hey meneer kikker, ik moet naar mijn familie aan de andere kant van de rivier. Mag ik misschien op jouw rug mee naar de andere kant van de rivier? Ik weet geen enkele andere manier om aan de overkant te komen. Jij bent mijn enige uitweg.

De kikker keek hem aan en zei: Nou dat dacht ik ff niet hoor.

Hoezo niet, vroeg de schorpioen aan de kikker.

Nou ja, zei de kikker. Jij bent een schorpioen en schorpioenen steken kikkers. Als we straks halverwege zijn steek je me en dan ga ik dood. Ik ben toch zeker niet gek? Dat ga ik echt niet doen hoor.

Oh meneer kikker zei de schorpioen, Je denkt niet helemaal goed na. Als ik je steek dan ga ik toch zelf ook dood. Dat zou ik nooit doen. Dat zou het stomste zijn wat ik kon doen. Als ik jou steek, verdrink jij, maar ik zou zelf ook het loodje leggen.

De kikker raakte in verwarring en dacht even na. Daar zat wel wat in vond hij.

Oké, zei hij vervolgens, toe dan maar.

De schorpioen sprong op zijn rug en de kikker zwom richting de overkant. Totdat ze halverwege de rivier waren en…. Zeker weten… de schorpioen steekt de kikker. De kikker snapt er niks van en kijkt de schorpioen met ogen zo groot als schoteltjes aan. En als hij voor de zoveelste maal kopje onder gaat zegt hij tegen de schorpioen.

Ik kan het niet geloven dat je dit doet. Ik ga dood, maar jij gaat ook dood. Waarom doe je dit?

En de schorpioen kijkt hem in de ogen en zegt:

Omdat ik nu eenmaal een schorpioen ben. En dit is wat schorpioenen doen. Schorpioenen steken kikkers.

Zo BEN ik nu eenmaal

Ja, wat kun je daar nu mee? Dit verhaal is een weerspiegeling van een van de belangrijkste krachten in onze persoonlijkheid. Een van onze belangrijkste behoeften in onze persoonlijkheid is dat ons gedrag in een lijn ligt en consistent is met onze identiteit. Ook als we onszelf als negatief zien.

Voelen, doen en zijn

Er is een groot verschil tussen jezelf dom voelen, iets doms doen en dom ZIJN. Misschien denk je: wat zijn dat voor flauwe woordspelletjes, maar het maakt een groot verschil in hoe je in je leven staat. We voelen ons allemaal wel eens dom. En we doen ook allemaal wel eens iets doms.

Ik BEN dom

Maar als je de link legt tussen iets doms doen en je dom voelen naar dom ZIJN… Dat over jezelf geloven. Geloven over jezelf dat je dom BENT, geeft jezelf en alles in je leven een grauwe kleur voor de rest van je leven. Je definieert jezelf er mee en tegelijkertijd beperk je jezelf er ontzettend mee. Want dat wat je over jezelf gelooft bepaalt de grenzen waarbinnen je je leven leeft.

Ik BEN een uitsteller

Iets uitstellen, wat ons allemaal wel eens gebeurt wordt pas een probleem als je jezelf gaat zien als een uitsteller. Als je over jezelf gaat zeggen dat je een uitsteller BENT, dan zul je ook gedrag laten zien wat daarbij past. Want dat is nu eenmaal wie je bent. En er is nu eenmaal die onderliggende behoefte om consistent te zijn op het niveau van je identiteit.

Ik BEN dik

Het voelt echt anders te weten dat je 10 kilo teveel op je lijf hebt zitten, dan dat je van jezelf zegt: Ik BEN dik.

Etiketjes plakken...

Ik heb daarom ook niet zoveel met alle etiketjes die er op zoveel mensen worden geplakt. Ik ben ADHD, of ik ben autistisch, ik ben borderliner. Ik heb gezien wat het effect van die etiketjes is. Pas nadat mijn inmiddels ex-man de diagnose borderline kreeg, ging hij alle symptomen ervan vertonen. Inclusief automutilatie (in jezelf snijden) en zelfmoordpogingen.

Geen negatieve etiketjes plakken

Of het nu om jezelf of om anderen gaat, word en wees je ervan bewust wat de kracht van die etiketjes op jezelf en anderen is. En besluit dat je vanaf dit moment onderscheid zult maken tussen je gedrag, je gevoel en wie je bent. En besluit tevens dat je jezelf op geen enkele manier negatief zult etiketteren op het niveau van je identiteit. Want daar ligt de bron van heel veel ellende… Zullen we dat met elkaar afspreken?

Wie ben jij?

Welke etiketjes heb jij opgeplakt gekregen of plak je jezelf of anderen op? Wie ben jij en wie wil je zijn? Wat geloof jij over jezelf? En in hoeverre is je geloof over jezelf steunend of juist ondermijnend? Deel het en laten we elkaar versterken met complimenten en lieve woorden!

Zelfvertrouwen voor vrouwen

Gratis e-book Liever Assertiever downloaden?

Meer informatie over hoe je grenzen stelt en goed voor jezelf kunt zorgen zonder de ander daarbij uit het oog te verliezen? Vraag dan mijn gratis E-book Liever Assertiever aan!

Leuk of waardevol artikel?

Als je dit artikel waardevol vindt, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Wat is jouw eerste stap om beter voor jezelf te zorgen?

Website-reacties op dit artikel

Nelly op vrijdag 28 juni 2013 om 21:15
De eerste stap heb je al gezet Manon! Je bent je bewust geworden van het feit dat je dergelijke gedachten hebt. Maar je bent je gedachten niet. Net als ieder ander zijn zo'n 70% van je gedachten negatief geladen. De kunst is er niet zoveel energie in te steken. Het kan helpen als je je dat bewust wordt om bv. te zeggen: Stop volgende gedachte. Maar in ieder geval super dat je kiest om voor de zonnige kant te gaan. Daar is het sowieso warmer. En gezien het weer van nu, kunnen we daar wel wat van gebruiken. Fijn weekend! Nelly

Manon op vrijdag 28 juni 2013 om 11:33
Het artikel maakt mij verdrietig. Ik dat ik dom BEN. Volgens mijzelf zeg ik en doe ik veel domme dingen. En het lijkt niet over te gaan. Ik voel me gevangen in mijn eigen domheid en dat maakt dat ik me verdrietig voel, het lijkt eindeloos. Toch weet ik dat ik onmogelijk echt heel dom kan zijn omdat ik goede diploma's heb. Blijkbaar gaat het allemaal om wat ikzelf wil geloven. Ik wil de zon weer terug in mijn leven brengen. Ik begin er vandaag mee.

Suzanne op vrijdag 21 juni 2013 om 20:56
Ooit, lang geleden, waren mijn zus en ik een soort concurrent van elkaar. Diep met elkaar verbonden, veel van elkaar houdend, maar ook jaloers op de ander en onzeker over onszelf. Vooral als het over aandacht van het andere geslacht ging. Ik vond mijn zus mooier, minder truttig en vlotter dan mijzelf. Tijdens een optut-sessie voor een avond uit stiftte ik mijn lippen. Die dan wel weer mooier waren dan die van haar. Wat ik benadrukte door te zeggen dat zij niet echt een lippenstift-mond had. Inmiddels zijn we 25 jaar verder, houden we nog steeds veel van elkaar en zijn we geen concurrent meer. En tot de dag van vandaag denkt zij, als ze lippenstift opdoet: "ik haal het er maar weer af, ik heb ook helemaal geen lippenstift-mond". Haar overtuiging, door mij aangepraat, uit mijn onzekerheid. En, naar ik vrees, niet meer uit te bannen. Zonde!